„Мојот реон е стегнат под конец, ги познавам повеќето луѓе таму и ме запознаа доволно добро“, вели првата жена што се вработила во поштата во нејзинот град токму како поштар.

Мирјана Бениќ работи нешто повеќе од една година и вели дека не доживеала непријатност носејќи униформа која некако традиционално била наменета за мажи.

Мирјана вели дека не наидувала на стереотипи, иако корисниците и колегите на почетокот биле изненадени и збунети од нејзиниот изглед. Сепак, додава таа, сите ја пречекале топло и зад себе има само убави искуства.

Ми се чини дека корисниците се прилично родителски кон мене затоа што сум жена, што е многу убаво, а колегите целосно ме прифатија како рамноправна со нив – вели оваа жена- поштар

Мирјана го печела својот занает во Нови Насеље, а сега е задолжена за дистрибуција на поштата во Подбара, регион кој моментално е најголем по површина и по број на корисници.

– Овде сум веќе некое време, одлично се снајдов, областа ми е тесна, ги познавам повеќето луѓе таму и ме запознаа. Во Подбара се гради многу,

А делот каде што беа куќите до пред една година сега е зграда, па на почетокот беше потешко за пратки и писма, а сега ги запознав тие луѓе и најдовме начин да ја добиваат пошта на вистинската адреса.

Работата надвор е делумно причината поради која Мирјана решила да работи како поштарка, планира да работи овде до нејзиното пензионирање.

– Имам прилична автономија како ќе си ја работам работата до крај. Секако дека има правила кои се почитуваат, но ние сме прилично независни во работата и тоа е особено добро за мене – истакна таа и додаде дека делот каде што разговара со корисниците е некако најубав во оваа работа бидејќи таа е комуникативна.

Мирјана Бениќ е првата поштарка во главната пошта во Нови Сад, додека нејзината сестра близначка Марија Бениќ го вози автобусот на Јавното градско претпријатие „Нови Сад“.

Како што изјави Мирјана за ,,Дневник,, добро завршената работа во повеќето занимања не зависи од полот и силата, туку од човечкиот карактер, организацијата, приспособливоста, работната етика и колегијалноста.

– Работата на поштарот е напорна, но не е тешка, а кога торбата е полна пратки кои не можеме да ги земеме одеднаш, нашите колеги транспортираат до депото што го има секој регион ни помагаат.

Најважната организација е на почетокот на денот, поштата треба да биде се однапред испланирано, а не во еден момент да имате писмо во рака што треба да го доставите на адресата што веќе сте ја поминале, па да се вратите – изјави Мирјана Бениќ.