Животот често знае да биде су ров, да го покаже своето лошо лице. Не секој ја има таа среќа да има топол дом и насмевка.

Бездомниците се тие кој животот им задал големи уд ари, особено во овие времиња на студ, снег, мраз тие се приморани да ги поминат на улица.

Не го знаат чуството на топлина, насмевка, семејство, љубов и се препуштени на самите себе и на питачење на милост и немилост од народот.

Невладината организација „Србија останува на младите“ ја формираше т.н. загро зени станици на три фреквентни локации. На тој начин граѓаните можат да го остават она што им останало на оние кои немаат доволно.

– Животот на улица не е лесен. Се снаоѓа како знаеш како сокол без крилја. Нуркаш во сите правци, за нешто да исплива на површина, вели Илија.

– Готвена храна не сум јадел долго време, јадеме што ќе најдеме и кој ќе ни фрли нешто за да преживееме во овие студени денови.

– Кога ќе најдам некој како мене во иста ситуација ми е полесно, си муабети и си ги кажуваме судбините а со тоа и времето минува побрзо.

– Но, тоа е само во имагинацијата, кој знае да замисли. Ова му значи на секој бездомник и ние ќе имаме корист од тоа – вели за телевизија ,,Курир” бездомникот Илија Савкиќ.

– Не си вработен, на улица си. Можете да се справите со тоа. Но, тоа е многу тешко. И на некој начин е убаво да се прави ова за нас бездомниците.

– Се дружите со луѓе. Сретнуваш луѓе. Луѓето имаат различни искуства, се разменуваме, друго е кога ќе поразговараш со некој додава тој.