Во животот има успеси и падови, со кој треба да истерам до крај. Но кај некој семејства едноставно животот од секогаш и оди удолу.

Влегуваат од проблем во проблем, сиромаштијата и е главен другар, но што и ако поткрепата на семејството замине во вечност.

Е тогаш ситуацијата е уште потешка. Ваква животна сторија има семејството Митровиќ од село Трупала, близу Ниш, каде мајката Билјана се грижи за своите деца.

И не едно, не две, туку седум дечиња, седум гладни усти кој секој ден го преживуваат. А гладувањето и станало навика.

Јован, Никола, Ѓурѓа, Николина, Ѓорги, Жарко, Јелена пред една и пол година останале без својот татко, кој заминал на другиот свет.

Седмото дете на Билјана живее во хранителско семејство, а таа со шесте овде живее во трошната куќа, која дува од сите страни.

Исто така ова семејство живее без струја, единствена светлина и е сонцето, па така повеќе му се радуваат на денот отколку ноќта.

Кога падне ноќта тие живеат во птполен мрак, кој ќе биде ра збие ако се запа ли свеќата, која при учење би им дала светлина.

– Живееме бе ден живот, не знаеме што не чека следното утро, како ли ќе продолжиме вака и уште колку ќе трае, милион прашања ми се мотаат во глава, вели Билјана.

– Често сме гладни, кога беше сопругот жив, крпевме како така, тој ми беше поткрепа. Но сега западнавме многу, вели оваа храбра мајка.

Сторијата за ова семејство ја проследи и хуманитарката Тамара Мисирлиќ, која и пружи помош во доменот на своите можности.