Животот често зане да биде сур ов, не секој ја има таа среќа да расте во хармоничен дом и безгрижно да го поминува детството.

Секое дете заслужува да ги има барем минималните услови за живот, да има оброк и да секако насмевка на своите невини детски лица.

– Таа е родена со ту мор на мозокот. Сега се прошири на ‘рбетот. Овие т умори продолжуваат да растат, притискајќи ги не рвите вели мајката Билјана која ја започнува приказната за својата прва ќерка Елена (7).

Членови на Хуманитарната организација ,,Србизасрбе” го посетија семејството Суботиќ кое живее во Шатринци кај Ириг.

Покрај мајката Билјана и Елена, ова скромно семејство го сочинуваат таткото Бранко како и децата Илија (6) и Михајло (3), а наскоро чекаат и бебе.

Живеевме во куќа во лоши услови кога добивме помош од државата во износ од 10.000 евра за купување куќа, па ја купивме оваа куќа која исто така не е во добра состојба.

Најчесто сите сме во една соба. Втората соба е недовршена, така што можеме да бидеме само до зима, а зимата сите живееме и спиеме овде. Имаме проблем и со ѕидот кој протекува – вели Бранко.

И покрај тешката здравствена состојба во која се наоѓа, малата Елена ја пречека екипата весело, со желба да го покаже микрофонот и да отпее песна. Таа овојпат ја одбра баладата „Ако те питају“ од Петар Грашо.

Пред да се венчаме, работев во фирма, но кога одењето во болница стана секојдневие, не можев да продолжам со работата бидејќи морав да бидам со децата, немаше кој да се грижи за нив – објаснува Бранко.

Семејството Суботиќ живее од детски додаток и социјална помош, а таткото се труди да обезбеди минимални услови за живот преку заработка.

Навистина се справувам со последните си ли. Во зима и дожд одам десет километри на коњ да продавам дрва и така вадам леб за децата.

Би ми значело уште еден коњ за да можам поефикасно да ја работам работата. Со тоа би додал дополнително некој денар во нашиот скромен буџет.

ФОТО: ,,Србизасрбе.орг”