Во семејството Максиќ, по правило, знаењето од природата секогаш се наследувало од родителите и се надоградувало секоја сезона.
Првиот производ што трите сестри Весна (27), Драгана (25) и Андријана (21) го научиле да го прават додека биле девојчиња се сушениот врган, што не е чудно со оглед на тоа што три генерации во своето семејство ги продавале овие печурки.
Како деца научиле да препознаваат, берат и чуваат чајни растенија, најчесто според рецептот на нивната баба. Денес, како што велат за ,,Приче са душом” се уште се надоградуваат.
Овие три сестри израснале во селото Шумата Трница, кое се наоѓа во југоисточна Србија, на границата со Македонија. Таму има само една куќа и нема други жители освен нивното семејство.
„Во моментов нудиме најмногу видови на чај. Кога ќе дојде сезона ќе ги има повеќе од 20. Буквално се береме на нашата планина Широка. Секогаш сакаме да одиме таму.
Продаваме и неколку видови сушени печурки, а правиме кафе од желад, мед, кечап од глог, џем од печурки, капки од печурки реиши… Се надеваме дека оваа година ќе ја прошириме понудата за уште еден производ“, вели Весна за ,,Приче са душом”
„Повеќето луѓе купуваат кафе од желади и мед. Иако, многу ни бараа суви печурки, но минатата година беше слаба, па релативно брзо останавме без нив. Што се однесува до печурките, најважно е да ги соберете само оние кои сигурно ги знаете.
За сите други, ако сакате да знаете за кој вид станува збор, не земајте големи количини. Изберете еден. Обрнете внимание на сите детали: бојата, обликот, надолжниот пресек, испакнатите и вдлабнатините на капата, промената на бојата, мирисот..
Првата асоцијација со детството во селото е многу работа. Велат дека во Шумата Трница има нивните ливади, шуми, нивната мала куќа, предци и спомени.
„Нашите баби и дедовци се занимаваа со земјоделство и сточарство, па секоја година напорно работевме да подготвуваме храна за стоката за зимата.
Освен тоа, беревме сливи за ракија, засадивме многу компири, собравме сено. Се разбира, и печурките кога им беше сезона.
Во тој период понекогаш ни беше жал што не можевме да одиме на река со пријателите во лето, но дури сега гледаме колку ни беше тоа важно“, се сеќаваат сестрите Максиќ.
Во селото постојано живеат само нивниот вујко и тетка, кои се таму околу половина година: цело лето, секој викенд и секој празник.
Мајката Гордана има 52 години и живее во Ново Село, на десетина километри од Шумата Трница, а работи во тамошното основно училиште.