Семејството Томиќ, Миливоје, Милена и Велибор од планинското село Трешњица, живее во село со убаво име, но со живот теж ок што потешко не може да биде.

До Трешњица скоро и да нема пат и никогаш никакво возило не можело да дојде од селото. Куќата стара сто години, во која живеат браќата и сестрата, минала низ многу земјот реси, снегови и дождови.

– Во овој 21ви век јас уште перам на рака како што нашите стари порано правеле. Перам за мене, брат ми и сестра ми, тие не се во можност сами да се гледаат, па така целата работа морам јас да ја правам.

Мора да бидат чисти уредни, па колку можам толку. Куќата пропадна, и се уште се руши, не бев во можност да ја поправам, немам пари и средства, вели Миливоје.

Кога дува ветер во планината семејството Томиќ се плаши да не се ср уши покривот врз нив дури спијат. Во куќата имаат само стари витрини и кревети, сите спијат во една соба, а купатило воопшто не постои.

– Оваа куќа скоро и ќе падне, има дупки, ѕидовите веќе се сруш ени. спиеме цело време со стр ав. Само да не па дне да не поклопи нас во некој момент.

Ова е просторијата во која спиеме, во која спремаме храна. Цела е со големи дупки, дува промаја ладно е. Мора и двата шпорети да ги пал ам и навечер и наутро за да се згрееме, објаснува Миливоје.

Летвите не престануваат да шкрипат и да пу каат. Дотраени линолеуми и лим ги покриваат дупките, а низ одвоените ѕидови од земјата често влегуваат глувци, стаорци и змии.

– Нашиот живот е многу те жок. Живеам со сестрата близначка Милена и братот Велибор. Тие се многу болни и како прво мора за нив многу да се гр ижам, да ги водам на лекар, сами не можат да одат.

Далеку сме од градот, 50 километри одиме до здравствениот дом, најчесто пешки, а некогаш ќе не сретне некој и ќе не однесе. На грб носам се што ќе купиме од продавница – зејтин, брашно, шеќер, вели Миливоје.

Кога снеговите ќе завеат Томиќ се отс ечени од градот и по 6 месеци затоа што нема ни мрежа, а пред скоро 3 години им дадоа надеж дека ќе добиајат нова куќа и сигурен кров откако ја објавија приказната за нив.

– Си ги продадов воловите, вложив за да купам парцела и од тој ден до денес ништо не се почна. Донаторот ми вети дека овде ќе ми изградат нова куќа и овде доаѓаше геометар, ја исцртаа и куќата, вели тој.

Миливоје му верувал на донаторот дека ќе му го исполни ветувањето, завршил со сите документи кои требале за изградбата, но донаторот никогаш веќе не се јавил.

Миливоје сам не може да изгради куќа, нема од што, па мора од дневници да ги враќа долговите, пренесува Прва ТВ.