Судбината на Адем Папрачанин од селото Пештеци кај Горажде не го негувала, и му задала многу тешкотии во животот со кој се соочува овој осамен човек.
Ова е приказна за сиромаштија, безнадежност и нарушено здравје, во која и причините и вино вниците се помалку важни од потребата да се направи нешто и да се поправи.
Адем живее во село со лоши, тесни патишта, со делници, веројатно во пресрет на некои избори, на места поставен асфалт, без приходи и уште ја чека првата пензија.
„Сам како волк“, одговара на прашањето како изгледа неговиот живот во село оддалечено околу 25 километри од Горажде.
По препорака на еден негов пријател кој колку што може се труди да му го олесни тешкиот живот, овој 66-годишник го најдовме во друштво на неговото стадо кози.
– Сега имам од 40 до 50. Минатата година ги продадов моите стари кози на месар, а оваа година некои од помладите се зајакнаа, а некои уште се слаби и неспособни сами да се чуваат.
Би сакал да продадам и да го намалам бројот, но нема да дадам ниту една коза испод цена и нема да дозволам некој да ме уце нува – вели Папрачанин.
Откако донаторите ја обновиле неговата куќа, Адем се посветил на сточарството за да се обиде да преживее. Неговиот двор е покриен со сено бидејќи последните дождови и стадо кози направија локва низ која тешко се оди.
Во своето домаќинство сè им подредувал на козите кои ги сместил во придружните објекти, подрумот на куќата, но и повеќето соби во објектот во кој живее.
– Ми откажа шпоретот, машината за перење не работи, па немам каде да ја перам облеката. Што ќе правам кога немам приходи…
– Се бо рам да земам пензија, да им купам сено да не ме издржуваат. Јас сум во минус со нив бидејќи сите сакаат да купат евтино, а јас сакам убаво да се хранат козите, додават чичко Адем.
Негова желба, покрај купувањето нов шпорет и машина за перење, е надлежните да го поправат патот до селото за да не остане отсе чен.
Се сеќава како некогаш бил добар грнчар, се сеќава и на немилите сцени, се што се случувало и добро и лошо, се поминува со своите кози.
– Порано работев во неколку фирми и имав 16-17 години стаж, потоа згасна фирмата, па некако ги исполнив условите за пензија. Ги предадов сите докуменит и сега чекам на мојата прва пензија – вели Папрачанин.
ФОТО: ,,Аваз.ба”