Гледањето некој кој е гладен и достоинствен во исто време е веројатно една од најтажните сцени што можете да ги видите. Згрчени и скриени зад стар капут и јакна, за едно парче леб би дале се, но не покажуваат.

Вакви луѓе денес има многу. Застануваат покрај изложената храна во продавниците ја гледаат цената и само си заминуваат.

Предраг Јованчиќ, сопственик на три рибници на пазарот, постојано ги гледа, но за разлика од повеќето од нас – ги забележува.

Пред две години, ни вели, ја изгубил мајка си, а има и стар татко, па кога ќе ги види бабите и дедовците како стојат пред излог и гледаат риби со гладни очи,

Прво што сака е да не дозволи тие само заминуваат. Тогаш му дошла идеја – закачил натпис дека бесплатно им дава риба на оние што немаат пари.

-Тие се многу скромни. Застануваат, а кога ќе видат што пишува, пуштаат солза. Тие обично велат: „ дај го тоа што ти останало”

Тие никогаш не избираат. Или го бараат она што го гледаат најевтино – вели пред камерите на ,,Прва.рс” сопственикот на рибарницата Предраг.

– Тоа се претежно повозрасни, пензионери: Имаше еден човек кој ќе застанеше порано, но никогаш немаше пари да купи риба.

– Од приказната со него дознав дека неговата сопруга заминала на другиот свет поради ра к и дека живее тешко. Сега тој доаѓа два пати неделно на оброк.

И секој пат кога плаче и се заблагодарува од срце. А нам ни останаа кнедли во грлото – опишува овој сопственик и додава:

– На овој начин ја одржувам мен талната хигиена. Најлошото нешто што може да им се случи на луѓето е да немаат за основнот.

Знам што значи да се нема и да се биде гладен и секогаш ќе им помагам на оние кои им е најпотребно, вели овој храбар сопственик.

Како што вели на крајот, оваа акција нема да заврши. На неговиот рибен пазар гладните секогаш ќе имаат бесплатен оброк и топол збор. А останатото е добра лекција. За хуманоста и добрина.