Седум деца од село Горња Мутница близу Парачин живеат во многу тешки услови. Петмината се ученици и само за книги, облека и оброк, според родителите, потребно е мало богатство.

Семејството Антиќ е сплотено, децата се насмеани. Но освен тоа ова семејство нема со што да се пофали, сиромаштијата е нивни најголем другар.

– Се обидуваме да имаме храна. Ја делат облеката што ја имаат, ја наследуваат еден од друг. Насадивме градина, па тоа што нема да се купи е во градината – вели мајката на седум деца Јелена Антиќ.

Мажот ретко е дома, бидејќи работи во шума за да го прехрани семејството. И се враќа за да и донесе храна и повторно оди.

– Мажот доаѓа многу доцна од шумата, понекогаш не се исплати да дојде доцна и останува таму одреден период се случува и по месеци.

Ни беа одбиени детски додаток поради земјата. Кога ќе го решиме проблемот со личната карта, ќе се обидеме повторно – вели Јелена, мајка на седум деца.

Како што вели, најголем проблем е бањата, бидејќи децата немаат каде да се капат, а во овие зимски услови особено им е тешко.

– Најголем проблем е бањата, ја греам водата на шпоретот. Во овие зимски услови особено ни е тешко, пет од децата се ученици, додава таа.

– Има многу обврски, но доаѓам и им помагам колку можам… Децата се на прво место. Немам пензија но сум тука за нив, вели баба Драгица.

Сите тие се толку мали за нивната возраст и толку големи за да разберат во што живеат и како живеат и веќе животот им дал големо искуство.

– Најмногу недостасува вода и бања. Бањата е неопходно, тоа е хигиена што мора да ја имаме. Имаме малку материјал за бањата, но тоа не е доволно.

Најтешко е за родендени. Некако ќе собереме ќе направиме торта, но многу од детски желби остануваат неисполнети, вели мајката Јелена за ,,Курир рс”

– Купивме плочки и туш кабина и почнавме со работа. И тогаш застанавме, не беше доволно, едноставно не стасуваат пари.

– Едното дете ми има бесплатан ужина но другите немаат. Додека за книгите успеаа да добијат бесплатни. Ретко кој ме прашува како сум.