Во село Раѓевици близу Пљевља, на пет километри од патот, живеат две образовани и бистри девојки – Анастасија (6) и Анѓела (5).

Иако веќе почнуваат на училиште, никогаш немале можност да почувствуваат топол дом, функционална бања. Тие растат во стара куќа полна со влага.

Малата Анастасија рече дека нивната најголема желба е да добијат детска соба. Кога ја прашале дали сакаат нешто друго,

Таа замолчела од сра м и се загледала во подот. По кратката тишина, која ги крши и најтврдокорните срца, таа тажно одговорила: ,,Само тоа”

Пот ресени од скромните желби на овие девојки, екипата на ,,Срби за Србе” разговорот со нивните вредни родители Павле и Андријана Крстониќ.

Знам дека моите деца сега страд аат, но не сакам да се сеќаваат дека татко им ја наведна главата. Не се ка ам, толку можам да им дадам, вели овој човек.

Сепак, неговите деца не гладуваат. Чуваат крави, овци, кокошки, имаат засадено овошје, и нешто зеленчук, па така се прехрануваат.

– Работам и се трудам да направам се за моите децат, да имаат подобра иднина и да обезбедам топол оброк за нив, нека има за нив, а за мене ако има, вели Павле.

Пред нешто помалку од една година, Павле, сепак, се вработил како чувар во блиското училиште. Иако платата е минимална, таа им значи многу.

Покрај Анастасија и Ангела, тука се и Андрија (4), Петар (2) и Маша (1). Навистина прекрасно семејство кое поради спокојството што го дишат не би ни помислиле дека нешто пропуштаат.

За жал, куќата во која живеат Крстониќ не само што е во многу лоша состојба, туку и не е целосно нивна. Користат само три соби горе во кои не се знае што треба прво да се поправи.

Се е истрошено. Децата се мали, па штом ќе излеземе да направиме нешто, овој мебел што го имаме се распаѓа и незнам колку ќе издржи, вели Павле.

Најтешко е во зима затоа што тешко оди загревањето, одам и собирам дрва од шумата, но тоа е малку. А зимите во овој крај се долги и студени, вели мајката Андријана.

 

Фото: ,,Србизасрбе орг”