Се одбројуваат деновите додека граѓаните да почнат со подготовка на зимница, а на почетокот на септември неприкосновената кралица на секој пазар е пиперката.

Његош Стојадиновиќ од Пријепоље во долината кај Лим го одгледува овој зеленчук на околу четири хектари и годинава очекува род од над 30 тони, кој ќе го најде патот до домашните и странските муштерии.

– Годината беше сушна, но бидејќи мојата плантажа се наоѓа веднаш до Лим, тоа не влијаеше на родот. Лошите временски услови десеткуваа само околу 10 отсто од насадите.

Слободно можам да кажам дека пиперките годинава се родија како никогаш досега, и по квантитет и по квалитет. Побарувачката за овој зеленчук е огромна, како и секоја година, а пласманот секако е веќе обезбеден – вели Његош..

Овој млад човек пред 12 години ја донел најважната одлука во својот живот. Решил да остане на својата земја и да го направи земјоделството животна определба, бидејќи како што вели, човекот е најсилен кога е сам.

Зголемувањето на површината на насадите беше диктирано од побарувачката, која секоја сезона беше поголема благодарение на квалитетните плодови.

– Точно формираната цена ќе се знае по 1 септември, сега се е навестување. Моментално се движи од 130 до 200 динари, а кај мене цената е 150/160 динари за килограм. Откако ќе почне сезоната во септември, цената може да биде само уште повисока – открива Његош.

Пиперката, вели Његош, е култура која бара многу, но ако се се направи на време, успехот е загарантиран. Пиперката од неговите плантажи се продава во Германија, земјите од регионот и низ цела Србија, а побарувачката е зголемена во последните неколку години благодарение на социјалните мрежи.

– Имам мои постојани работници и тоа е многу важно. Имам жени кои работеа во локални фирми и останаа без работа. Тие се вредни и праведни, а јас се трудам да бидам максимално фер кога станува збор за плаќањето.

Тие се платени по 400 динари на час и им се обезбедува храна и превоз. Многу е тешко да се најдат добри берачи, бидејќи од тоа зависи многу – изјави овој земјоделец.

За Његош, пријеполчани имаат само пофални зборови и тврдат дека во 100 села нема такви работници. Во три часот е на поле, наводнува, копа, од сабајле до вечер е на нива, но му фали како што вели жена барем друштво да му прави.

Се уште не ја нашол жената на својот живот, но се надева дека среќата ќе му се насмевне и на тој фр онт.