Во старата куќа чии sидови можат да се срушат во секој момент, Игор и неговата сопруга живеат со нивната ќерка Николина. Тие дури немаат бања во својот дом, па се капат во иста просторија, што е дневна, спална и детска соба.

Во селото Јабланица, близу Кленик (во општина Бујановац), недалеку од манастирот Прохор Пчињски, живее осумгодишно девојче Николина со нејзините родители Игор и Слаѓана Ѓорѓевиќ во единствената просторија што ја имаат.

Куќата во која живеат е толку стара што прашање на време е кога ќе се срушат sидовите, а објектот во која живеат нема ниту бања. Немаат фрижидер илиелектричен шпорет, седат на клупи и железни столици што ги добиле на подарок од соседот.

Тие се греат на дрва, за среќа шумата е близу до нив, така што за време на студените зимски денови не треба да се грижат за греење со оглед дека имат еден куп грижи.

Една од нив е старата врата од куќата низ која влегува студот постојано, а Слаѓана и Игор ставаат крпи и ќебиња со цел барем малку да спречат проток на тој студен воздух. Тие се плашат и од стариот оџак и црните греди на покривот, кои можат да се запа лат во секој момент и да предизвикаат пож ар.

Слаѓана со загрижен глас за Телеграф.рс изјави дека нивниот живот го отежнува положбата на куќата во која имаат само уште еден ходник и подрум.

Живееме на 14, 15 километри од Кленика, тука е првата пошта, првата продавница, првиот доктор. Скоро и да нема превоз, едниот автобус наутро во 8, другиот навечер во 8. Само од асфалтот до куќата имаме 5 километри.

Сопругот е градежни, па затоа работи кога има работа, но тоа е невозможно во текот на зимата. Јас помогнав во манастирот минатата година, но сега имам здравствени проблеми: гастритис, хеликобактерии, се свивам од болка и не сум во состојба да работам – вели Слаѓана.

Како што вели, живеела во надеж дека барем ќе успеат да го средат подрумот, да направат друга просторија, бидејќи онаа во која се наоѓаат сега е дневната соба, детската соба, спалната соба и трпезаријата и Бања.

– Мислев дека барем ќе имаме место за Николина, но од каде? Најголемиот проблем е што немаме бања, затоа се бањаме во мијалникот.

Душата ми е растргната, понекогаш немам ниту што да и дадам на ќерка ми за ужинка, да оди на училиште – вели соговорникот на работ на солзи.

Сонот на Николина е да стане полицајка. Николина е одлична ученичка, најдобра во своето училиште. Таа сака музика, но сонува еден ден да стане полицајка.

– Постојано и велам дека треба да биде добра ученичка, дека треба да се запише во посакуваното средно училиште, дека треба да биде подобра.

Тоа ми е најважно. Се надевам дека ќе се најдат добри луѓе кои ќе ни помогнат да живееме во похумани услови. Не бараме многу, само за да ја средиме оваа куќа малку – скромно рече Слаѓана.

Како што вели, потребна е и облека за Николина. Девојчето носи гардероба 12/14 и чевли со број 36.

На Ѓорѓевиќ им е потребна и храна, како и средства за хигиена, плакар, полица, фрижидер, но и трпезариска маса, бидејќи таа што ја имаат во куќата е скоро распадната, пренесува српски Телеграф.