Кристијан Ал-Друби од Нови Сад за ,, Мондо рс” откри како изгледа животот на 4.000 метри надморска височина во куќи без прозорци и греење, зошто сите жители на овој дел на Непал се вегетаријанци и како ова патување го чинело само 400 долари.
Соговорникот дошол на идеја да го посети подножјето на Монт Еверест пред три години, за време на неговиот престој во Индија. Како што вели, пријателка од Русија го поканил да дојде во едно село во Непал, каде што живеела со нејзиниот сопруг, будистички свештеник со титула лама.
,, Мојата пријателка е светски патник и се занимава со тибетска медицина, која е многу позната таму. Ме покани да дојдам во Непал. По кратко размислување, јас реши да оди во таа авантура.
,, Тоа всушност беше голем собир, таа покани многу пријатели од целиот свет да одат на патување на Хималаите и заедно да ги посетат храмовите.Тоа е како аџилак, со мешавина од будизам, тантризам, хиндуизам и други духовни техники за кои никогаш не сум слушнал“, вели Кристијан Ал-Друби.
Првата дестинација за Кристијан беше Катманду, главниот град на Непал. Според него, тој е модерен град, но многу хаоти чен кога се работи за градежништвото и урбанизмот.
,, Има голем национален парк и сафари, каде што можете да јавате слон и да видите ди ви животни во природно живеалиште.
,, Оттаму отидов во Солокумбу, од каде потекнува приказната за јети, бидејќи наводно таму е видена за прв пат. кој се наоѓа на 30 километри од Монт Еверест, речиси во подножјето. Во еден момент туркавме комбе на дождот, се замрзнав и некој Русин ми даде кабаница“, изјави Кристијан Ал Друби за MONDO.
Кога стигнале во Солокумба, го видел Монт Еверест на оддалеченост од 40 километри, а како што вели, момент за паметење е кога станал свесен каде се наоѓа.
,, Низ Солокумба минуваат сите туристи и планинари кои се искачуваат на највисокиот врв на светот. Дозволата за искачување чини 50.000 евра, па не отидовме таму.
,, Се сместив во локална куќа, која се наоѓа на 3.000 метри надморска височина.“ Отидов во селото на Шерпасите кои емигрирале и побег нале од Тибет, па владата на Непал им дала земја околу Хималаите.
,, Тоа се изолирани ридови каде се наоѓаат нивните куќи. Оттаму се качувавме по храмови и пештери, на уште поголема надморска височина.“ вели Кристијан.
,, Во однос на Балканот ова место личеше на друга планета, објаснува соговорник. Начинот на кој живеат и работат Шерпасите е незамислив за повеќето луѓе, вели тој.
„ Немаат никакво парно освен во централниот дел од куќата каде што е кујната. Таму има оган, пијат чај и јадат супи по цел ден за да се стоплат и да ја одржат температурата.
,, Во таа куќа нема прозорци , затоа е незгодно кога е наполнето со чад.” , се случува еден ден да падне снег, другиот да биде топло.
,, Навикнати се на овие премини и често носат пердувести јакна со кратки ракави и папучи. Шерпасите ми позајмија јакна. Но нивната просечна висина е 160 сантиметри, па сè ми беше мало и кратко“, се сеќава Кристијан.
Тие живеат како што живееле пред 200 години и имаат централно огниште и жени кои готват на оган. Нема телефонски сигнал и ништо силчно.
Инаку, храната им е добра, но повеќето се вегетаријанци, затоа што тоа им налага религијата.Затоа морав да одам во поголеми села, каде што купував говедско месо.
„Не ми беше грижа кога одев во шума за дрва и ми ставија корпа на грб, бидејќи нападите на мечки се случуваа релативно често. Инаку, мештаните таму постојано ме товареа со товар и дрва, бидејќи сум поголем од нив“, открива тој.
,, Пештерата Мратика за нив е свето место.Кога влеговме внатре прво видовме лилјаци, а потоа седат тројца будистички монаси.Тие доволно добро разбираат англиски за да можат да комуницираат со нив.
,, Сето тоа дава чудно чувство и делува смирувачки. Ја посетивме и пештерата во џунглата, која е позната по тоа што светците кои живееле таму пред илјадници години се просветлени преку тантризмот.За да влезеш таму треба да ползиш меѓу тесни карпи“, вели соговорник.
Ова необично патување на жител на Нови Сад кој допатувал од Индија чинел само 400 долари. „Платив 200 долари за авионска карта, им дадов пари на луѓето со кои престојувавме. Купив облека во главниот град евтина и квалитетна.
Ми се допадна начинот на живот таму толку многу, да мислам дека секој треба да оди и да ги види придобивките од живеењето надвор од цивилизацијата, барем две недели“, вели за крај Кристијан.