За жолтото ,,Фиќо” од 1984 година многумина би рекле дека ја „завршил кариерата“, но Никола Раѓеновиќ од Нови Сад секаде оди со својот стар пријател на четири тркала и никаде не го оставил.

Кога Никола неодамна со своето ,,Фиќо” отиде во Јахорина, сред снег и магла, дури и оние што се сомневаа во старата буба молчеа. Тој навистина прави чуда, но само затоа што е зад неговиот волан туку и за успесите со него.

– Мојот автомобил првпат излезе на улица во 1984 година и беше сопственост на дедо ми кој живееше во село кај Шабац.

– Потоа таа премина во рацете на татко ми кој исто така минал многу со миленикот и бил главен фраер своевремено со него, вели низ смеа Никола за ,,Телеграф”

– Мојата младост започна со жолтиот автомобил. „Не можам да замислам како би било без него во средно и на факултет. Ми донесе големи познанства.

– Приказни, настани, ми го збогати животот, а многу луѓе го гледаат само како мала лименка која се тркала “, вели Раѓеновиќ.

– Секогаш кога ќе седнав во него, тоа ќе беше мојот издувен вентил. Седнувам и некако го враќам филмот во некои времиња, некои денови.

– И тоа секогаш ме мотивираше да одам на понатамошни патувања. Најмногу ми се допаѓа Белград. Полека возам низ улиците и ги разгледувам старите згради, вели Никола.

Најдалеку отишол до тврдината Голубац. Во тоа време, вели тој, Фиќото бил во најлоша состојба, но одлично си ја завршило работата. Потоа добил понуда да сними промотивен филм, па среде зима ја впрегнал заставата во Јахорина.

– Прво три часа возев до реката Сунчана кај Бања Ковиљача. Таму спиев и одмарав, а потоа возев до Јахорина уште седум часа.

– Патував толку многу затоа што одев многу бавно и носев синџири цело време бидејќи беше доста лизгаво. Секако, бев атракција за луѓето, со некои пиев и кафе на бензинските пумпи – додава соговорник.

Со жолтото фиќо поминал 25.000 километри, а пред тоа фиќото веќе поминало 24.000 – Целта ми е да го зачувам што е можно повеќе и да го вратам да биде во најдобра можна состојба.

– Избегнувам да го возам на дожд и снег, но сепак кога го возам, на враќање има темелно миење, сушење, сето тоа да се исчисти и да се врати во гаража до следната авантура – вели Никола.

Кон крајот на декември ќе учествува и во хуманитарна акција кога се собираат возачите на возилата на Застава, се собираат низ градот и собираат донации за хуманитарни цели, главно за деца на кои им е најпотребна помош.