Џена Крејвен се запрашала дали е можно таа да која е исклучително љубителка на модата и купува по неколку работи месечно, да успее во предизвикот и да не купи ништо една година.

„Првите месеци или два беа лесни. Го избегнав иску шението да купувам. Во овој случај, имам среќа да живеам во мал град каде што практично нема пазарење надвор од супермаркетот.

„На многу начини, тоа беше голема предност. Сепак, живеењето во мало гратче не е никаква пречка за купување во 21 век“, ја започна својата исповед за „Хафингтон пост“.

Секој пат кога ќе земеше мобилен телефон, Џен ја преплавуваа рекламите на нејзините омилени брендови и супер понуди и намаленија.

„Оние времиња на досада, кога лесно можев да кликнам на објавата со најслаткиот фустан, беа најголемиот тест на волјата“, признава таа.

Кога го сфатила овој проблем, решила да избрише некои апликации. Многу брзо забележала дека нејзините реклами се појавуваат се помалку и помалку.

Прво им се пофалила на пријателите кога поминала половина година, а тие го започнале истиот предизвик. Сепак, вистински предизвик била поканата за свадба.

„Отидовме на свадбата на братучед ми и посакав да купам нов фустан за таа прилика. Да носам повторно нешто во кое веќе сум видена?

„Беше тешко во тие момент, но го погледнав мојот плакар, направив добра комбинација. И погодете што? Се чувствував добро, изгледав добро и заштедив доста пари“, вели таа.

„Она што го сфатив е дека кога не купувате работи што се во тренд, подобро разбирате што всушност ви одговара и каков е вашиот стил.

„Кога ќе го сфатите тоа, ќе имате помала желба импулсивно да купувате работи кои никогаш нема да ги носите. Јас успеав во својот предизвик и затоа сум среќна.

Си ја докажала сил ата на волјата, но научила и вредни лекции. Една од нив е дека многу работи што ги купува немаат врска со реалната потреба, туку се реакција на одредени емоции, најчесто досада.

Сега кога ќе почувствува такви емоции оди на прошетка или прави нешто друго за да заборави на желбата да кликне „купи“.

Најважната лекција што и ја донесе овој предизвик беше сознанието колку брзо модата е штетна за околината и како сето тоа влијае.

“Верувајте ми, далеку сум од личност која гушка дрва. Но овој предизвик без купување дефинитивно ме научи дека квалитетот пред количината ќе биде моето мото во иднина“, заклучи таа.