Децата во семејството Рашковиќ, Душан (12), Луна (12) и Александра (10), кои живеат на планината Радан, близу селото Свињиште,

На повеќе од 40 километри од најблиското населено место немаат детство како нивните врсници. Нивните родители живеат скромно, а постојаните месечни примања на ова петчлено семејство се само – 9.100 динари.

Научени на сиромаштија, овие скромни деца не се жалат за ништо и не бараат многу. А за да можат воопшто да одат на училиште,

Тие прво треба да пешачат 5 километри во една насока до патот каде што ги чека организиран превоз, бидејќи во спротивно не би можеле да стигнат на настава, бидејќи нема редовен превоз.

И покрај тешките околности што ги имаат за воопшто да стигнат на настава, овие деца се одлични ученици и како што велат веќе се навикнати.

– Воопшто не е блиску училиштето, немаме превоз, но уште од мали нозе сме навикнати да талкаме и одиме, вели Душан за ,,Народни гвоздени пук”

Мајката на овие дечиња не може да најде работа, а татко им Зоран работи со кога неќој ќе го повикне или ќе му јави, но тоа не е често.

Имаат некој добиток, со кој колку толку се прехрануваат но ништо повеќе, нешто што ги краси е секако слогата, без која во овие мигови не би успеале.

Тој нема право на социјална помош поради земјиштето што го поседува, иако тоа е земјиште од 7-ма и 8-ма категорија и од него нема приход.

Нивната куќа е изградена далечната 1930 година, а препуштена на самото време кое полека ја јаде куќата, и веќе не личи на куќа.

Семејството Рашковиќ има две трошни соби за живеење, а во домот немаат ниту бања. Старата куќа треба целосно да се реновира, поради што на Зоран му е потребна финансиска помош.