Од почетокот на пандемијата, има значително зголемување на бројот на дигитални номади. Тоа се работници кои патуваат низ земји и континенти, земаат „работни станици“ и уживаат во можноста да работат од каде било со интернет конекција.
Еден од нив е Стив Ценцеренски, продуцент и писател кој во времето на вирусот се преселил од САД во Хрватска. Светските медиуми сега ја пренесуваат приказната за овој триесет и петгодишник кој вели дека живее со 47 долари дневно во Хрватска.
Месеци подоцна зборува за тоа како изгледа животот на Балканот, како и на што ги троши парите, колкави се трошоците за живот, но и од што се пла шел пред да дојде.
Тој го започна своето дигитално номадско патување во 2019 година. Откако патувал и работел во странство во последните неколку години, научил, особено преку своите грешки.
За сите кои размислуваат да го поминат својот работен век во странство, еве што таа вели дека би сакал да знае пред да замине од Соединетите држави:
1. Создадете стабилен приход пред да одите: Ако водите сопствен бизнис или сте хонорарци како мене, планирајте однапред и имајте сигурен прилив на приходи. Во спротивно, може да завршите без пари за основни трошоци.
Кога би можел да се вратам во времето, не би трошел толку време барајќи поголеми еднократни договори. Наместо тоа, би се фокусирал на обезбедување долгорочни договори со клиенти кои би ме ангажирале на постојана работа.
2. Истражете ги трошоците за живот и направете буџет: Кога првпат го започнав моето дигитално номадско патување, направив грешка што немав финансиски план. Работев во индустријата за крстарење со години, па многу од трошоците за основните потреби (т.е. домување и храна) беа веќе покриени.
Идејата за буџетирање и следење на моето трошење никогаш не ми падна на памет. Иако имав доволно пари на мојата штедна книшка, би било паметно да планирам однапред и да ги истражам трошоците за живот на различни места.
На пример, моментално заработувам 4.500 долари месечно. За среќа, тоа е доволно за удобен живот во Хрватска, каде трошам во просек по 1.700 долари месечно.
Но, би било поинаков случај да се живее на Бермудa, каде што е многу поскапо. Одлучете каде сакате да одите и испланирајте го вашиот буџет. И не заборавајте да ги земете предвид долгорочните цели за штедење, како што се пензионирање или отплата на долгот.
3. Направете рутина која можете да ја „однесете“ насекаде: Ако го оставите родниот град на океанот за да бидете дигитален номад во голем град, нема да можете да ја продолжите утринската рутина, на пример, утринската прошетка на плажа. Вежбањето на некои од моите вообичаени утрински рутини ќе ме држи ментално повеќе приземјен.
Сега, мојата рутина вклучува правење кафе и читање книга наутро; тивкото време ментално ме подготвува за денот. Водам и календар, одвојувам работно време и одвојувам време за редовно вежбање.
Имајќи одредена структура ме одржува здрав, ја зголемува мојата продуктивност и ми дава време за одмор – додека сè уште можам да го истражувам градот.
4. Не потпирајте се само на ,,Аирбнб” Иако е можно да се обезбеди изнајмување по разумна цена на ,,Аирбнб”, постојат неколку други услуги кои ќе ви помогнат да најдете сместување – без дополнителни трошоци.
5. Градењето социјален живот не мора да биде тешкo: Осаменоста е вистинска грижа за многу луѓе кога првпат ќе пристигнат на ново место.
Но, да се патува сам не мора да значи да се биде сам. Всушност, една од работите што најмногу ги сакам кога сум дигитален номад е да запознавам толку многу различни луѓе од различни делови на светот.
6. Најлошите сценарија се ретки: Во раните фази на планирањето на патувањето, непотребно ме нер вираше фокусирањето на сите нај лоши сценарија.
Бев загрижен за многу работи: ќе има ли јазични бариери? Како ќе комуницирам со луѓето? Што ако ми е тешко да се дружам? Што ако има многу проблеми во оваа област?
Кога почнав да ги гледам моите стравови и да ги преформулирам како можности, ми беше многу попријатно. Со овој начин на размислување, јазичните бариери станаа можност за учење, а средбата со луѓе стана забавен предизвик.