Додека селата стануваат се попразни, едно моче остана да го одржува и расте имотот на дедо му со свои раце.

Најпознатиот жител на Златиборац, Лука Црепулјаревиќ, откако се запиша на факултет и често престојуваше во градот, сепак остана доследен на својата цел, не сака да дозволи да згас не огн иштето што го изградиле неговите баба и дедо.

– Во изминатата година се уверив дека размислувањата ми се точни и на тој начин стекнав самодоверба и убедување дека сум на вистинскиот пат. Понекогаш се колебав, но не се откажав од тој детски сон што го исполнив.

Луѓето ја препознаа таа искреност во мене. Со помош на добронамерни луѓе кои ми дадоа ветер во грб, со масовни коментари ми дадоа голема храброст за сето она што го правам, а меѓу народот се појавив како пример за позитивен млад човек кој сака да живее на село и е пример за другите – изјави Лука.

Да не беше Лука, селското домаќинство во Семегњево за жал ќе беше како и секое друго во Србија. Ќе пропадн еше, а и куќата ќе се урн еше.

– Бев решен да му дадам значење на овој дом, друго е кога некој ќе влезе во него. Успеав да ја реновирам куќата, да ја адаптирам за едно семејство да живее нормално.

Не сакам да застанам тука, фала му на Бога што се е полно и штали и амбар и шупи и ливади, имам многу добиток, зимници, се што му треба на едно домаќинство за да се прехрани во зима.

Имам акумулирано доволно сено. Она што не можев да го купам е механизацијата која ми е неопходна за да можам сам да обработувам поголеми површини. Допрва треба да изградам штала за стоката да има пристојно место за престој – вели овој млад стопан од Златибор.

Оствари дел од своите цели, се запиша на факултет и успешно ја заврши годината во предвидениот рок. Не му било тешко да живее на село.

– Следната важна цел е да се омажам, но не сакам да го правам тоа додека не наполнам 25 години, односно кога ќе се исполнат сите услови да основам семејство – искрен е Лука.

Овој млад човек додава дека се гордее со себе бидејќи иако можеби нема како врсниците скапи автомобили и најнов телефон, знае дека се што има се заработува со неговата чесна работа.

„Што јадев, растев, правев… на тоа се гордеам најмногу. Можеби немам многу, но образот ми е чист, а тоа е најважно“, заклучува ова момче.