Семејството Вучковиќ со децении се занимава со производство на компири, во работата се вклучени сите членови на семејството, родителите, сопругата и децата на Дејан.

Нема одмор за вредните земјоделци од чачанскиот крај. Сега е време за берба на компири, а деновиве со полни раце работа е и Дејан од селото Жаблаќе кој го одгледува овој зеленчук на 13 хектари.

Откупната цена за килограм е на ниво од минатата година и изнесува 25 денари, иако сега е многу потешко за градинарите бидејќи цените на репроматеријалот неколкукратно скокнаа. Сепак, она што го радува Вучковиќ е одличната побарувачка на српски компир.

„Приносите се околу 50 приколки и се е веќе обезбедено на пазарот, а каква е побарувачката, да имавме уште толку ќе продадевме се.

Огромната суша и недостиг на светско ниво ја диктира побарувачката. Цената можеше да биде подобра, земајќи го предвид поскапувањето, но можеше и полошо, затоа не се жа лиме.

Заедно со компирот одгледуваме и зелка, па така врзуваме крај со крај за да имаме некој профит. Сите знаеме колку е неизвесен овој бизнис и дека никогаш не се знае кога некој род ќе ги исполни неговите пет минути“, изјави Дејан.

Вучковиќ навреме сфатил дека мора да бидат конкурентни на пазарот, па затоа нивното производство е поддржано со современи технологии.

Коморите и магацините придонесуваат за зачувување на квалитетот на овој зеленчук, но површината нема да се зголеми поради високите трошоци.

„Има огромни инвестиции доколку решиме да ја прошириме површината под компири, а профитот се уште е неизвесен. Сепак, дел од нашата обработлива земја секогаш ќе биде резервиран за компири, нема дилема бидејќи е како леб, неопходен на сите трпези“, додава Дејан.

„Тешките ситуации како што е вој ната, пан демијата, големите суши само уште еднаш потврдуваат дека најпаметната одлука што сме ја донеле е сите како семејство да останеме на село и да работиме сами.

Иако многумина мислат дека можеби ќе биде подобро во друга земја, тоа е голема заблуда. Природата веќе ни дала се што ни треба, за разлика од другите земји кои немаат ваква вода, почва или шума. Сè што ни треба е труд и работа околу нив“, заклучи овој домаќин.