„Жал ми е што ќе кажам, но не се справуваме добро со пандемијата. Некогаш подобро, некогаш полошо и ха отично. По бројот на новозаразни гледам дека е неорганзирано.
Здравствениот систем од почеток на пандемијата малку неспремно влезе во справуавање со коронакризата која го зафати целиот свет.
Меѓутоа поминаа 18 месеци откога почна кризата и имавме доволно време подобро да се подготвиме и спортивставиме на пандемијата којашто навистина доведе до пореметуивања во сите сфери од општеството.
Ние уште на стартот немавме никаква контрола, на тоа кој велгува, кој излегува. Контрола на аеродрмите која требаше да биде првата брана на трансмисија на вирусот.
Кога целиот свет ги повикуваше државите да тестираат што повеќе за да се ограничи трансмисијата на виурсот ние тоа не го направивме, тестиравме во ограничен број за помалку да се прикажуваат болни.
Првиот бран помина и ништои не научивме, па дури и од од останатите бранови. Требаше да се преземат одредени чекори за да ги заштитевме граѓаните.
Многу доцна успеавме да набавиме вакцини. Во периодот кога сите држави молеа, јавуваа по фармцевстки компании да обезбедат да го имуизраат своето населие, ние не го правевме тоа.
Имавме голем број голем наплив на новзарзаени, а ограничен капацитет за згрижување. Модуларните болници на почетокот завршија голема работа, но после толку време не можеме да се осврнееме на нив.
Тие имаат минимални услови за згрижувања. Сметам дека модуларните болници како времени можеа да погомогнат на почетокот кога има голем наплив, а нема капицтет за сместување.
Требаше да го искористиме периодотв и да оспособиме здравствени места за згрижување на вакви пациенти. Имаме голем број на здравствени установи кои имаат подобри, услови а се не искористени. Со мали градежни интервенции можеа да се приспособат.
Јас како здравствен работник ја следам ситуацијата, не сум слушнал дека еден стар здравствен капацитет е оспособен за да згрижува пациенти. Ние комплетно се ослонивме на шаторска болница, а потоа се осврнавме на модуларните болници. Мора да имаме здравстевни установи кои ќе пружат поквалитетна грижа.
Она што можам да кажам во однос на см ртноста имаме големи бролеми со менаџментот и со третмантот на овие пациенити. 18 месеци сме во пандемија, а ние се уште немаме официјални протоколи за лекување на оваа инфекција.
Секој лекува пациенти како што смета дека е најдобро. Мислам дека тое е една од причините зошто имаме толкава. И мислам дека тука се прават големи грешки.
Ние немаме доволно специјалисти коишто можат да водат тешки пациенти кои им е потребна не само кислродна, туку вентилациона поддршка.
Немаме доволно едуцирани кадри за да го работат ова. Ова е голем пропуст коишто го имаме во 18 месеци.“ – вели Д-р. Андон Чибишев, Клиника за токсикологија.
Целата сторија со видео прилог може да ја проследите на ТВ 24.