Тешко е за живот кога ќе те притисната годините и во поодминати години рефлексите ти забавуваат и целокупното функционирање неможе да биде исто како на млади години.

Но тука се внуците, ќерките, синовите и роднините кој се тука да и помогнат на старите луѓе во секојдневното функционирање.

Но што ако ниту еден од горе наведените го нема и ти во стари години си препуштен сам на себе на милост и немилост и нема со кого да прозбориш два збора.

Еве ваква судбина има 89- годишната баба Живка од Србија, која во овие поодминати години е запоставена и нема никој покрај себе.

Сиромаштијата и е единствен пријател, таа нема никаква примања, ниту дрва и храна, а зимата е пристигната па таа незнае како ќе продолжи.

Нејзиниот дом го посети хуманитарецот Дејан Милошевиќ, кој и донесе опинци за да не оди во искинати, малку дрва и храна за некое време.

Ја рашири приказната за оваа баба која добро не видела со години, туку само ма ки и не волји сама справувајќи се со сиромаштијата.

– Не ме сметаа за жива, немам никакви примања и сум гладна, фрижидерот ми е празен, сега многу тешко е во зимото, вели таа.

– Немам никој синовите ми заминаа во вечноста, никој не ми доаѓа сама сум во оваа пустелија, многу ми е тешко, вели натажена баба Живка.

Ова е втора посета на овој хуманитарец во нејзиниот дом, при што и вети и оставри. И донесе нови опинци која таа ги побара и јадење за некое време.