Во селото Дебрц, општина Владимирци, бабата Десанка Лукиќ живее сосема сама, а единствената светлина што ја гледа е онаа на пламенот од свеќа.

Тишината ја прекинуваат чукањето на стариот часовник и класичната музика од транзисторите на батерии. Нема сосед, а првата продавница е со километри.

– Темнината е мојот ко шмар. Навистина ми е тешко. Еве, вака, кога лаат кучиња, не можам да излезам, како да излезам кога не знам што ме чека таму.

Тоа ми е најтешко. Кога денот е полесен, гледам се и се занимавам со моите растенија колку што можам и наоѓам утеха во тоа.

Никој не ме слуша како плачам, никој не ме гледа и така си го поминувам денот. Кога ќе почне да се стемнува, кога треба да влезам дома и кога треба да легнам, тогаш ми е најтешко. Навистина ми е тешко, а претпоставувам дека ќе помине – велеше оваа баба пред камерите на ,,Ек слузив пред неколку месеци.

Вели дека останал на нозе поради работата. Преку ден ја обработува својата градина, одгледува краставици и домати, храни кучиња и внесува дрва, како што вели, работи колку што и дозволува здравјето.

-Подобро е отколку да седнам и да се грижам, копам малку додека не се изморам. Нема сосед, а првата продавница е на неколку километри.

Нејзиниот сопруг заминал на другиот свет пред четири години, нејзините соседи пред повеќе од една деценија, а наследниците не доаѓаат.

– Животот во темнина е нешто што не би го посакала никому. Навистина е неописливо. Додека мојот сопруг беше жив, немав ст рав.

Откако замина тој не смеам да влезам дома, мислам се, сега некој ќе ме удри по грб, глава, ме фати па ника и поминаа четири години, говореше Десенка.

Нејзиниот сопруг и таа со години се обидуваа да го решат проблемот со струјата, но безуспешно. Постојано прашуваше и секогаш го добиваше истиот одговор: „Немаме услови, ќе направиме трафостаница. Трансформаторот е скап, општината е сиромашна“,

Никогаш не можеле да платат за изградба на трафостаницата и за воведување струја, која Електродистрибуција ја проценила на 1.630.000 динари, околу 13.000 евра.

Сега за Десанка доаѓаат подобри времиња, екипата на ,,Ескп лозив,, не ја остив така бабата и се ангажираше сега на гости кај неа дојдоа претаставници од Електродистрибуцијата и градоначалникот.

Остварија средба и и ветија дека во финална фаза е изградбата и доведувањето на струја до нејзината куќа и појаснија како сето тоа ќе изгледа.

Исто така и ветија помош од општината а за овој потфат таа нема да плати ниту денар, солзите на нејзиното лице говореа се.

– Многу сум радосна барем пред да заминам на оној свет да видам струја, но секако немам ниту еден електричен апарат дури и заборавив што требаше за едно домаќинство, вели таа

Екипата на ,,Експ лозив” и подари телевизор за Нова Година и си ветија дека кога ќе пристинге струјата заедно ќе гледаат телевизија.