Од поранешна спортистка до работа во ФБИ како и тренер за пилоти во приватна авијација, тоа е животот на младата Јелена Миладиновиќ, кој живее во Лос Анѓелес.

„Моето патување во САД беше божествено. Дојдов овде пред речиси 12 години преку спортот. Прво тренирав веслање во Црвена Звезда и Данубиус во Нови Сад, а бев и во нашата репрезентација.

Потоа добив стипендија и месечна стипендија на Универзитетот во Јужна Калифорнија (USC) каде студирав психологија и затоа се преселив. Ми се чинеше нереално дека ќе се преселам во Лос Анџелес и едвај чекав да видам што ќе донесат новите денови. Одењето во Лос Анџелес го сметам за остварена голема желба“, вели Јелена.

Во градот на ангелите, како што вели, веднаш се вклопила и стекнала многу пријатели, најмногу преку спортот. И ништо не и пречело од самиот почеток – освен храната.

„Најтешко ми беше да се навикнам на храната на почетокот бидејќи ми одговараше нашата домашна храна, а овде во многу намирници користат додатоци и разни материи, кои можат да влијаат на вкусот.

,, Но, овде ме воодушевија безбројните можности во однос на вработување, патување и запознавање на различни култури. Имате можност да одите на скијање на планина и да се сончате на плажа во ист ден“.

Благодарение на големите можности што ги нуди Америка, пред Јелена се отворил огромен нов свет. Таа почна да се занимава со многу сериозна работа – да спасува жр тви на трговија со луѓе, т.е. децата. За порталот ,,Задоволна,рс” таа зборува за тоа што ја научила таа работа и поради која ситуација почнала поинаку да гледа на животот.

„На оваа работа дојдов сосема случајно. Позицијата што беше претставена на сајтот за вработување се викаше ‘На повик’ и набрзина помислив дека е работа слична на кол центар, па се пријавив со еден клик.

Кога ја добив поканата за интервју, погледнав малку поблиску и видов дека тоа е всушност место за личност која спасува и става на безбедно деца кои се жр тви на трговија со луѓе.

Во тој момент, им требаше некој кој ќе биде „На повик“, што всушност значи дека им требаше некој што секогаш ќе биде достапен ако се појави нешто или ако им требаат повеќе луѓе за дополнителна помош. Во истиот момент ме заинтригира работата и се вработив по првото интервју“, вели Јелена.

Како што одминуваа деновите, таа дозна дека е исклучително важно да се биде искрен со луѓето: Многу жртви кои поминале низ лоши ситуации се недоверливи и треба да изградите доверба со нив.

Ако откријат дека сте ги ла желе, довербата е изгубена и најверојатно никогаш нема да биде вратена. Таму научив дека треба да бидам силна како личност и да имам добра комуникација со моите колеги, пред се, бидејќи сите работиме како тим.

И сите информации што ги учам за жрт вата треба да ги пренесам на мојот колега во следната смена, кога таа ќе ја преземе функцијата.

Научив и како да спасувам жрт ва само со помош на телефонот. Ако таа ми се јави (телефонскиот број на оваа организација е објавен на моите сајтови) од хотелска соба, да речеме, додека наси лникот не е таму, би знаела точно какви прашања да и поставам и да извлечам информации од неа, тоа би ја спасило.

Би ја прашал за точната адреса, дали сака веднаш да ја вклучам полицијата во случајот или не. Доколку жрт вата не знае каде е, би користела низа прашања и упатства за да го најдам одговорот, а потоа би ја пронашол најблиската болница каде што е безбедно,

Во ФБИ морав да бидам брза и прецизна. Тоа мое драгоцено искуство што ме доведе до познатото во ФБИ. За ,,Задоволна.рс” Јелена открива дали работата за Федералното биро за истра ги е како она што го гледаме во ТВ емисиите и филмовите или е сосема поинаку во реалноста.

„Кога работев со ФБИ на случаи, морав да бидам многу брза, точна и да давам што повеќе информации. Мојот протокол беше секогаш да бидам на страната на жрт вата. Ако таа ми се довери со информации што се важни, многу е полесно.

И како приказната на Јелена да не беше доволно необична, нејзиниот пат по ФБИ и спасувањето жрт ви на трговија со луѓе ја одведоа во авијација.

„ На почетокот компанијата ви обезбедува обука, но почетокот беше комплициран бидејќи не знаев ништо и се чувствував како студентски бруцош.

,, Сепак, брзо го совладав материјалот и сега можам лесно да обучувам пилоти да ракуваат со софтверот на кој работам. Во исто време, на почетокот беше возбудливо за мене да знам работи што пилотите допрва треба да ги научат.

,, За мене беше особено забавно да видам дека пилотите и луѓето кои работат за приватни авиокомпании добро го користат знаењето што им го давам.

Дополнителен плус за Јелена, како што вели, е што работи на најголемиот приватен аеродром во Калифорнија: Секој ден гледам различни типови на приватни авиони, а понекогаш и познати личности. Еднаш ми се случи Кортни Кардашијан да ми ја отвори вратата кога излегував од аеродромот“, вели Јелена.

„Се занимавам и со манекенство како хоби, понекогаш снимам за викенди. Исто така, сакам да стекнувам многу повеќе нови знаења, да се усовршувам уште повеќе во сето она што моментално го работам.

,, Мојот партнер е филмски продуцент, па сакам заедно со него да создадам нешто ново на тоа поле. Инаку, тој е Индиец кој е роден во Америка и моментално го учи српскиот јазик и култура за да може да комуницира со моето семејство во Србија и подобро да се снајде кога ќе стигнеме таму“, вели на крајот Јелена.