Боби Роудс, Италијанец со американско потекло, некогаш модел и актер на италијански вестерни, секоја есен во Опланиќи кај Краљево каде што купил имот и куќа вари ракија, сака кајмак и прекрасно се сложува со соседите кои го ценат и сакаат.

Во Опланиќи сите го знаат како Бобија, насмеан и вреден сосед со друга боја на кожа кој, велат, не дозволува да проп адне ниедно овошје, туку на се му наоѓа цел или начин да го искористи.

Боби е роден во Сан Франциско, неговиот татко бил Американец, неговата мајка Италијанка. Српски зет станал во седумдесеттите години, кога се вљубил во убава жена од Врњачка Бања во Италија, каде и двајцата ја започнале својата манекенска кариера, со која добил син и ќерка.

Во поранешна Југославија првпат дошол со поранешната сопруга, а бабата и дедото го дочекале, како што вели, како син. Се заљубил во едноставниот живот, луѓето, српското село.

„Кр вниот повик“ или „Повикот на татковината“, како што верува Боби, гените на предците од мајчината страна, на некој начин ги вратиле нивните ќерка и син во нејзината татковина, бидејќи ќерката се омажила во Краљево, а синот се оженил со жена од Аранѓеловац.

„Србија беше во во јни и про блеми, но луѓето овде наоѓаат начин да живеат добро, па дури и да искусат лоши работи со насмевка“, истакнува Боби.

„Убава е Врњачка Бања, од каде што ми е бившата жена, туристичко место е, но нешто ме повлече во Опланиќи, село каде првпат дојдов во мала викендичка на мојот зет“, се сеќава тој.

Боби ги сака Србите поради нивната непосредност, гостопримливост, бидејќи сите го покануваат дома, а тоа не е случај никаде каде што живеел досега.

Ни пре корува дека како народ многу пц уеме, но тоа го сфатил како начин луѓето на некој начин да се испразнат и затоа разбира. Боби првпат се обиде да направи ракија во 2009 година.

Додека некои го уверуваа дека се неопходни посебни тајни техники за правење ра кија, тој и неговиот стар сосед од Опланиќ ги совладале сите техники. Денеска произведува помали количини рак ија и вели дека е професионалец за нејзино производство.

„Во културата на која и припаѓам, ракијата се пие после јадење, кафето исто така, а кај вас се е обратно. Нашиот начин е подобар за органите за варење“, смета Боби.

Од јадењата популарни во овие краишта сака мусака, грав, ќебапи, раженчиња, суво месо, непрскани домати. Вели дека чварките, бидејќи се полни со сало, не му одат. На прашањето: „А кајмакот?“, Боби возбудено одговара:

– Аааа, кајмак, заборавив на кајмак, кајмакот е фантастичен! Инаку, Боби половина од годината ја поминува во Србија, а другата половина во Рим, каде што има деловни обврски.