Додека сточарството, поради проблемот со ниската откупна цена на млекото и месото, полека изу мира, сè уште има луѓе кои се надеваат на исплатливост на оваа гранка.

Поради младите кои заминаа по подобар живот многу села остареа или се запустија, но има и такви кои сметаат дека тој чекор е погрешен и дека нивната иднина е таму каде што им се корените.

Андрија Ѓокиќ од Рибашевина има 22 години и за разлика од повеќето негови врсници, ги убедувал родителите да не се откажуваат од сточарството. Кога на таа фарма останала само една крава, тој решил заработените пари да ги вложи во стока.

„Сега имам четири грла и две потомци, две јуници, тоа се вкупно шест грла. Затоа сега размислуваме да се прошири уште повеќе. Планот е да создадеме околу дваесет грла, крави и бикови“, вели Андрија Ѓокиќ.

Во тоа му помага и неговата девојка, Милена, која вели дека ништо не е тешко со некој што го сака. Тие меѓусебно си помагаат.

„Кога бев помала, навистина не ме интересираше шталата дури не го запознав него. Па сега покрај него…“, истакнува Милена Николиќ од Трнава.

Милена планира да го продолжи образованието по матурата и да се стекне со диплома за градежен инженер, а тоа знаење да го искористи за подобрување на животот на село.

„Да се ​​прошири, на пример, штала, имот или што било, сето тоа. Зошто да плаќаме некој друг кога ќе ми текне кога може мене да ми текне“, додава Милена.

„Имав среќа во љубовта, најдов девојка која исто така е врзана за селото и ме поддржува, денес ретко се наоѓа таква љубов. Сакам да бидам свој на своето.

Знам да работам се од земјоделство, сточарство, знам што и е потребно на една крава, разбирам се“, вели Андрија. Иако се уште официјално не станал зет, Андрија веќе ги освои срцата на родителите и браќата на Милена.

Така го отвори патот за остварување на нивните заеднички соништа. Со љубов, знаење, упорност и работа веруваат дека ќе остварат посреќен живот на село во кое и двајцата се заљубени.