Оние кои неодамна се впуштија во овој потфат знаат колку реновирањето на станот е тешка работа. За оние кои, како Рената Турујлија, решиле да се впуштат во адаптација на принципот „направи сам“, ви носиме уште една идеја како сами, со малку пари, да го преуредите просторот во кој живеете.
Рената Турујлија и нејзиниот син живеат во стан од 47 квадратни метри во загрепско Гајинци. Дотраената зграда со нефункционални станови без изолација,
Надворешна фасада и лошо изведени инсталации има уште еден проблем – а тоа е сопственичката структура поради која не можат сами да го заменат ниту вентилот за вода во зградата.
– Знаејќи за сите овие проблеми, со години живееме во скромно уреден стан во кој најголемата инвестиција дотогаш ни беа тапетите и бојадисувањето на ѕидовите.
– Овде со години живеев со бо лни родители, а додека другите се фалеле со новите соби за девојчиња, јас останав во соба со плакари што чкрипат – ја започнува својата приказна Рената.
Станот во кој живее со синот денес го делела со брат и додека тој не се преселил во Германија. Таа со години се обидувала да ја загрее просторијата со преместување на мебелот на надворешните ѕидови на зградата, а неколку пати залепувала и стиропор кој подоцна го отстранувала.
– Живеев во стан во кој се срамев да поканам пријатели. Немав ништо друго освен желба, тие желби се претворија во инает, а рацете ми станаа алатка – гордо вели Рената.
Морала да ја преуреди дневната соба, која била и нејзина соба, за да има и нејзиниот син Патрик свое детско катче. Како што растел, му требаше се повеќе простор, а нивната соба била само 16 квадратни метри.
– Да ви кажам искрено, не знам колку пати внесов туѓ фрлен мебел во станот, дали тоа беше двосед, тросед, комода, огледало, шкаф или маса. Секое парче го поправав, брусев и лакирав, се беше таму. Ги немав сите алатки, па се ма чев со тоа што го имам – раскажува низ смеа.
– Во 2019 година решив да го реновирам станот и да одам во Германија со мојот син за да му овозможам подобар живот. Зедов секира, го искр шив целиот мебел и го однесов на буниште. Се ослободив од 600 килограми главно дрвен мебел кој ме гу ши со години – вели таа.
Поради тешката финансиска состојба и бо лните родители заминала во Германија каде работела и по неколку месеци добила подобро платена работа. Решила да земе мал кредит и да го реновира станот.
– Мојот најголем проблем беше малата кујна, која ја проширивме до ходникот со уривање на ѕидот. Решението беше да се направи по мерка, но беше прескапо. Брат ми донесе стара стаклена чинија и фурна од Германија. Но, останаа многу други проблеми, како работната плоча, немањето штекери, трпезариската маса – вели таа.
– Во меѓувреме во станот ги оставив само најпотребните работи, а единствениот дел од станот што остана недопрен беше собата на Патрик. На интернет најдов водоинсталатер кој ми помогна со работата во бањата и кујната, а тие работи чинат околу 240 евра – вели таа.
– Бидејќи сум некој што собира повратна амбалажа, но и старо железо, наидов на фрлени кофи со боја за ѕидовите. Имаше се од обична бела до поскапи бои, некој го фрлил, а јас го донесов дома – вели Рената.
– Син ми ни помогна да извадиме 14 вреќи шут. Го ду пнав ѕидот по кој беа поместени водоводните цевки и вентилот. За да ја решам водата во станот без да ги возне мирувам другите станари и да платам за доаѓањето на водоинсталатерот, бев принудена да ја решам бањата барем привремено, барем привремено, бањата детално ја средив многу подоцна – вели таа.
-Не морав ни да купам мрежа за ѕидовите, некој дур ја фрли и онолку колку што ми требаше. Еднаш најдов кутија полна со плочки кои се користат за изолација а ги користев во кујната како ѕидни плочки.
– Сама купив неколку метри за работна плоча, сама направив дупка за мијалникот и шпоретот. Сето тоа ме чинеше околу 200 евра – ни изјави Рената.
– Еден ден кај мене дојде кумот и се обиде да ми ги спушти таваните. Целиот материјал го префрлив во сопствен автомобил. По три дена работа, спуштениот таван беше готов, а ми остана само да ја поправам струјата и да ги поставам лед светилки, објаснува таа.
– Целиот мебел го купив во продавница за половен мебел. Додека работев во пекара во мојата зграда, налетав на модуларна црно-бела полица додека фрлав ѓубре. Му се јавив на Патрик и тој ми помогна да го однесам до станот.
Истите станари ги исфрлиле и големиот телевизор и далечинското. Полека, мојот стан почна да го добива изгледот што отсекогаш го посакував. Од ден на ден ги менував одлуките кој дел од мебелот каде ќе стои, но на крајот се се исплатеше – вели Рената за Телеграф.
Наскоро бањата заврши. Во поставувањето на кадата помогнал кумот, а таа го поставила силиконот и ги импрегнирала рабовите.
Најубавиот дел од овој едногодишен и нималку тежок проект бил поставувањето слики на ѕидовите, поставувањето украси.
-Едвај чекам да помине ова лу дило, да ги поканам и забавувам моите пријатели во мојот нов стан. Вкупно потрошив околу 3.500 евра за украсување, а најголем дел од парите отидоа за водоводни работи – изјави Рената за ,,Телеграф”
Животот е полн со можности, само погледнете наназад и искористете ги. Бидете свои, малку лу ди и поинакви. Во тој д ух го воспитав мојот син и сега ми се враќа.
Сега е големо момче и чека наскоро да ја преуредиме неговата соба. Сине, биди трпелив уште малку, ни требаат уште неколку чуда, па потоа ќе смислиме нешто од тоа, верувај, се гледаме наскоро – вели Рената на крајот од разговорот.