Еден од ретките храбри луѓе кои животот под светлата на метрополата го замениле со живот во природа, и кој конечно почнал да го живее „својот сон“, е Миодраг Миле Недиќ, белграѓанин кога, како што вели, го исполнил својот сон.

Денес, 57-годишникот се труди да ги комбинира своите намери со условите за живот во природата и се спојува со сите нејзини аспекти, вклучително и бербата на шумски плодови – разни видови печурки, растенија, овошје и зеленчук.

„Избегнувам да купувам храна. Само понекогаш. А зошто да купувам, кога овие богови на земјата и шумата ни даваат се што ни треба“, изјави Недиќ за ,,РИНА,,

Запрашан кога го дошол на планината Рудник, тој одговори пред седум години, „кога дојде време да „пре сечам“ и да почнам да живеам со природата“.

„Најпривлечна ми беше недопрената рударска природа и тука најдов мир. Во Србија на друго место нема ваков воздух и само овде луѓето имаат таков изразен шарм. Сум посетил многу други планини и пејзажи во Србија. Верувајте ми, овде е навистина посебно“, вели Недиќ.

Тој додава дека човекот во одреден момент треба да препознае што сака од својот живот и потоа да ги следи тие цели, а неговиот, наведува, бил живот „одвоен од Белград и градската гужва“.

Тој вели дека требало уште долго време додека не се склопат коцките, но дека ја донел вистинската одлука „Морав прво да го игнорирам стре сот од непознавање на нов живот,

– Да влезам во периоди на целосна тишина, учење и справување во многу непознати ситуации кои природата те тренира и ти ги овозможува.

– И потоа, сето тоа да го обединам со потреба од стекната комуникација, истакнува Недиќ, кој е од семејство на побогати белградски интелектуалци.

Израснал во Нов Белград, ги поминал детството и студентските денови, патувал по светот, се дружел, и го правел она што му се допаѓа, за денес да се смести во Рудник, во куќа недалеку од Шумската куќа во населба со исто име.

„Во желба да поминам што повеќе време во природа, комбинирам убаво и корисно и во еден момент почнувам да се занимавам со планински туризам, рекламирање куќи и викендички, но тој бизнис го водам и приватно, во мојата куќа на Рудник.

На прашањето дали животот во природата дава поинаква перцепција за времето и можност подобро да се запознае себеси, тој рече дека „цело време на светот“ го добил како подарок.

„Научив што дрво, кристал и колку едно дрво или кристали пронајдени во шумата носат енергија. Ги третирам како да се живи суштества и на тоа ме научија оние кои знаат повеќе за тоа.

,, Никогаш не би се вратил во градот “, додава Миле кој истакна дека колку повеќе време минува, толку повеќе чувствува дека и е потребен на природата и на луѓето со кои моментално е опкружен.

Запрашан за одржувањето на пријателствата што ги стекнал во Белград, тој одговори дека некои од нив се згаснати, но дека ако веќе е така, ќе згаснат доколку остане да живее во градот.

„Немам проблем со тоа. Ако нешто е во ред, ќе трае, без разлика на околностите. Јас сум секогаш тука за оние на кои им требам.

И можам да им се јавам во секое време каде што ме викаат. Далечината не е проблем. Таму е само потреба и волја, а тие се, за мене нешто обично заклучи Недиќ.