Иако е веќе средина на ноември и сите очекувавме студено време карактеристично за овој период од годината, сепак температурите се уште не паѓаат и е сончево секој ден.

Во нивата на Радован Сивчева (70) од Кикинда на средината на ноември никнале домати, што не се случило речиси половина век колку што одгледува зеленчук.

Големите црвени и зелени плодови успешно се спротивставуваат на ло шото влијание и други растителни болести во доцна есен, кога нивното зреење на отворено е одамна минато.

Радован, кој цел живот одгледува зеленчук, вели дека и самиот се изненадил кога на својата нива видел плодови од домати, во ноември кога веќе изгубил секаква надеж дека оваа година ќе биде плодна барем за една земјоделска култура.

Чу дото сепак се случило и убавите ноемвриски денови тој ги поминува на терен берејќи примероци од она што тој го нарекува „црвено злато“. Меѓу нив има и многу зелени, на кои очигледно не им пречи што веќе е средината на ноември.

– Ова е чу до без преседан. За 45 години колку што одгледувам зеленчук, вакво нешто не се случило, берење домати во ноември.

Јас веќе се откажав од жетвата, бидејќи годинава беше навистина ло ша за земјоделските култури, за што придонесоа многу сушни денови.

Но, дождот што паѓаше во изобилство имаше ефект доматите да ги издржат ло шите услови и да преживеат. Не ги прскав со ништо – вели Радован.

– Годинава имав среќа што немаше мраз, па тоа имаше најголем ефект на созревањето. Зелени плодови има многу, но не верувам дека ќе стигнат до црвената боја бидејќи доаѓаат постудени денови – додава тој.

– Доматите ми помогнаа со родот годинава, кога и краставицата и пченката слабо родија поради сушата. Господ ме погледна, па моето „златно јаболко“ изобилно созреа – се насмевнува градинарот, кој и во осмата деценија, иако е пензиониран од земјоделството, сè уште работи и сее род на својата нива.

По бербата, Радован го носи дома своето „црвено злато“ и го меле во специјална машина, по што се претвора во кашеста маса и како сок завршува во стаклени шишиња.