Самохраната 49-годишна Славица Јанковиќ ги оставила зад себе патиштата на Србија, Босна и Херцеговина, па дури успеала да вози до Англија.

Самохраната мајка на четиринаесетгодишната Милица пред шест години поради здравствени проблеми морала да ја напушти работата во месарница, а потоа и се отворила можност да ја започне својата „работа од соништата“.

– Кога бев дете, застанував со велосипедот и ги гледав камионите додека не исчезнеа на хоризонтот. Во конкуренција од 70 кандидати бев меѓу петте кандидати на кои ЕУ ќе им ги покрие трошоците за преквалификација и така почна се – вели Славица за Вечерњи.хр.

Имено, таа веќе била запознаена со помалите камиони, бидејќи во животот правела секакви работи, а со години возела комбе со роба која потоа ја продавала.

Откако се преквалификувала, заминала во Англија, каде живее нејзината сестра, а набрзо побарала дозвола да вози по нивните патишта.

Потоа дојде нејзината прва работа, која беше добро платена, но нејзината ќерка не можеше да се навикне на новиот начин на живот, па поради болеста на нејзините родители реши да се врати во Хрватска.

– Можам да кажам дека не се покајав и дека работам работа што ја сакам. Работам за многу помалку пари, но ќерка ми е среќна и задоволна, а јас сум блиска со татко ми кој е бол ен.

Едноставно уживам во возењето и ништо не ми е тешко. За доброто на ќерка ми и болниот татко, само побарав од сопственикот на фирмата да возам тури каде што не морам да спијам за да можам да се вратам дома до вечер.

Тие се трудат да ме запознаат, за што сум благодарна и тоа многу ми значи – истакнува Славица Јанковиќ.

Сепак, ќе се излажете ако не кажете дека зад воланот на 17 метарски шлепер и под товар од 40 тони, нема стрес. Како што вели, најтешко и е чекањето на границите, а раскажува иа за тоа кога и пукнала гума во текот на ноќта, како и кога возела по снег и мраз.

Славица беше номинирана за најдобар работник за оваа година, а во конкуренција од 780 пријавени влезе во првите десет кандидати.