Некогаш сонувала да стане астронаут, актерка, производител на парфеми и да живее во топла земја во близина на морето. Сепак, судбината одлучила дека само последниот од сите соништа ќе се оствари.
Еве како бракот и преселувањето во Египет влијаеле на односот на Елена со семејството и како изгледа нејзиниот живот сега.
Русинката Елена се омажила за маж од Египет пред десет години и оттогаш живее во харем „Додека одев на училиште, многу пати ме теп аа и ме пони жуваа затоа што бев буцка.
,, Учениците едвај ме препознаа кога заврши одморот.На 17 години почнав да студирам психологија, на 21 година да работам во туристичка агенција, а на 25 години отидов во посета на Египет.Тоа беше во 2002 година.
На прв поглед се заљубив во оваа земја, нејзината историја и морето. Седум години подоцна, добив понуда за работа како рецепционер во хотел во Хургада, Египет.
Условите беа толку добри што дури и мајка ми, која се спротивстави на моето размислување да ја напуштам Русија, рече – Оди!
Веднаш бев предупредена за опас носта. Ми рекоа да внимавам. Во хотелот имало двајца менаџери познати по романсите со туристите. Сепак, очигледно „не бев доволно внимателна“, бидејќи еден од нив ми стана сопруг една година подоцна.
Почна да ми обрнува многу внимание. Ми праќаше подароци, цвеќиња, купуваше храна, инсистираше да му испратам порака кога ќе се вратам од работа во станот, иако ме возеше буквално на 5 метри од влезната врата.
На почетокот воопшто не ме привлекуваше физички. Не размислував за врска со него, дури и го запознав со пријателка од Москва, мислејќи дека тие ќе бидат одличен пар.
Тој беше добар, љубезен, имаше одлична смисла за хумор. Отпрвин бевме само пријатели, но забележав дека тој има други чувства. Одевме на долги прошетки, патувавме заедно до Каиро. И тогаш решивме да се венчаме!
Еве, мојот сон се оствари – живеам во топла клима покрај морето, а низ прозорецот можам да видам песочна планина и идиличен живот.
Мојот сопруг продолжи да работи во хотелот што не поврзуваше, а јас живеев како кралица, иако никогаш не разбрав зошто. Персоналот ми ја исчисти собата, јадевме во ресторанот, нашата прва ќерка уживаше на плажа.
Вториот пат кога останав бремена, сè уште живеевме во хотел. Тогаш мојот сопруг реши да ја смени работата и се преселивме во стан, каде што морав да правам сè – да чистам, да готвам и да се грижам за ќерка ми и новородениот син.
Не знаев баш да готвам, ќерка ми Џенет тогаш имаше три години и беше љубоморна на нејзиниот брат Адам, кој од друга страна имаше некој проблеми и му посветувавме повеќе време
Бев подготвена да оставам сè и да побегнам назад во Москва. Можеби ќе го направев тоа ако Адам имаше руски документи и да одиме сите заедно. Мајка ми се разболе, а потоа син ми доби руско државјанство и повторно бевме сите заедно.
Постепено, нашата врска прерасна во голема почит и пријателство, а нашата врска дополнително ја зацврсти уште една ќерка.
Благодарение на нашите деца, ние го гледаме светот онаков каков што навистина е, искрено се сакаме и прифаќаме еден со друг со сите негови доблести и маани. Мојот сопруг е, пред сè, грижлив татко кој е подготвен да направи се за своите деца, но и за другите луѓе.
Мојот сопруг сака да знае сè – кој што јадеше денес, кое дете каде оди и кога оди во тоалет и дали е се во ред. Се сеќава на се што има врска со децата, знае кога треба да примат вакцини, каква големина носат облека, сам им купува се.
Живеам во нашиот „харем“ кој има седум члена. Сопругот, јас, три деца и две мачки. Јас сум неговата единствена сопруга! И како што ми се чини, така ќе остане.
Ако ништо друго, мојот сопруг не е доволно богат за да може да си дозволи неколку жени, бидејќи секоја мора да има ист третман и своја куќа.
Првото нешто што многумина го помислуваат кога ќе слушнат каде и како се омажив, мислат дека ја сменив верата поради мојот сопруг. Всушност, го направив тоа долго пред да го запознаам.
Никој никогаш не може ништо да натера, а промената на верата поради сопругот мислам дека е само лицемерие. На крајот на краиштата, маж од муслиманска вероисповед има право да се ожени со жена од која било религија.
Редовно одам на прошетки и се дружам со Русинки (тука ги има многу), ги носиме децата на игралиште, одиме на кафе, чај, сок. Слободното време го поминуваме како и сите други жени во светот.
Имаше период кога сè ме нервираше – нечистотија, менталитет, инсекти. Особено инсекти, овде се вели дека тие се упорни како и мажите од Египет. Бубашвабите се со големина на глушец и имаат крилја. Поради нив соседите постојано ме слушаат како врес кам.
Египет е многу сиромашна земја. Има многу сиромашни луѓе и многу ѓубре на улиците. Брзо се навикнуваш на ова, но некои работи во египетскиот менталитет сè уште ми пречат. На пример, кога чистат, ја користат ја истата крпа за масата и подот.
Ако сте осамена, дури и мажена девојка, жена или постара дама, а особено ако сте пополни и имате руса коса, тука ќе бидете ѕвезда. Секојдневно ќе слушате комплименти и самодовербата драстично ќе ви скокне.
Сигурно барем еднаш ќе ве запросат, дури и ако сте веќе во брак, само ако вашиот сопруг не е присутен при запросувањето.
Како и на секое друго место, и во Египет има добри и лоши луѓе, но има работи што ги обединуваат. Египќаните се многу пријателски расположени и гостопримливи луѓе.
На гостите ќе им дадат се што ќе побараат и само најдоброто. Нема да ви замеруваат ако вашето дете скрши или извалка нешто.
И ќе продолжат да ве почестуваат со преубава храна. Ќе се навредат ако не јадете сè и ќе ве покани утре да продолжите таму каде што сте застанале.
Ако дојдете во Египет со дете, подгответе се за големо внимание – многумина ќе сакаат да си играат со него и да го бакнуваат.
Ако отидовте во супермаркет и немате доволно пари или го заборавивте паричникот, нема проблем. Ќе ти ја дадат целата роба ако ветиш дека утре ќе ги донесеш парите.