Браден Воли е 28-годишен млад човек кој се од родната Јужна Африка се преселил во Белград во март 2022 година, откако завршил софтверско инженерство во Кемптон Парк.

Сега работи како програмер во ИТ компанија од Ниш. Претходно во Србија доаѓал како турист бидејќи неговиот најдобар пријател од факултет бил Србин.

Кога дојдов овде, не можев да спијам неколку ноќи бидејќи нема ѕидови околу зградата – додава тој за ,,Сербинадид” објаснувајќи дека сите куќи и згради во неговиот роден Боксбург се опкружени со ѕидови како средство за заштита од кри миниалните здруженија.

Јужноафриканската Република е крајно небезбедна земја каде секој чекор на улица е вистинска опа сност. Ве де мнеат и го следат вашиот чекор.

– Таквите случувања се резултат од целокупната лоша состојба во државата. Низок степен на образование и невработеност. Сето ова во комбинација со турбулентното минато придонесе за ова што е денес.

– И јас имав ситуации во кој за малку веќе ќе бев на другиот свет и немаше повеќе да постојам, морав да барам решение, вели Браден.

Слободата е недостижна на улиците на јужноафриканските градови. Секојдневното излегување мора да биде планирано, бидејќи и најмало невнимание може да заврши многу лошо.

– Кога треба да се приклучиме на сообраќајот, прво треба да одиме до капијата за да видиме дали има некој на патот. Многу често се случува луѓето кои не обрнуваат внимание да бидат однесени во непознат правец. Ниту оградите околу зградите не се ефективни.

Единствениот начин да се заштитите е секогаш да бидете будни, свесни за вашата околина, да не одите на непознати места и да не излегувате сами навечер.

– Под огради се и училиштата. Родителите заминуваат и ги носат своите деца. Се зачудив кога видов дека децата во Србија сами одат до училиште и се возат со автобус.

– Излегуваме, се дружиме, се разбира, но сето тоа е различно. Луѓето во Јужна Африка имаат навика да поминуваат време во трговски центри затоа што е најбезбедно за нив и нивните автомобили што се паркирани безбедно, објаснува овој млад човек.

Не беше само секојдневната опа сност што го поттикна Брејден да ја напушти својата татковина. Лошите услови за живот и ограничените можности за достоинствен живот го поттикнале да замине.

– Моите родители сега имаат струја само по три часа дневно. Овој проблем трае од 2008 година бидејќи државата забранува приватно производство на струја.

Пред да дојде во Србија за прв пат во 2018 година, Браден никогаш не бил во странство. Западноевропската земја никогаш не била опција, бидејќи бил свесен дека процесот на имиграција е долг, комплициран и неизвесен.

Тој пред осум месеци се пресели во Србија. Пресудни како што вели биле гостопримливите луѓе, природата и прошетката.

– Факт е дека и покрај сите разлики меѓу нашите култури, ние сè уште сме толку слични и никогаш не се чувствував како да сум во друга земја.

Ова во комбинација со природната убавина на местата што ги посетив, историјата на многу градови и села ме поттикна да одлучам да дојдам. Но, пред се, пресврт беше кога ноќе шетав низ Белград, тој мир и сигурност никогаш не сум го почувствувал.

Пред да пристигне, тој морал да најде работа и да добие работна виза. Во времето кога сакал да аплицира за работа, немало голема побарувачка за неговите вештини, но една вечер му се посреќила.

Потоа видов реклама која целосно одговараше на моето образование. Многу често се случува работодавците да одбиваат странци поради потребната документација и времето потребно за да се среди се.

Ги прашав дали е сепак во ред да се пријавам, тие ми одговорија дека можам слободно да го направам тоа. Се пријавив, поминав две интервјуа и ја добив работата. Но, тоа не беше ниту лесен ниту брз процес. Морав да чекам извештај од државата дека нема соодветен кандидат од Србија – го раскажува своето искуство Браден.

Досега стекнал многу пријатели, нагласувајќи дека ова е највредното и најубавото нешто што му се случило откако дошол овде.

– Овде на Балканот сите се гостопримливи и друштвени. Тие секогаш прават планови да се видат и да слушнат што се случува кај таа друга личност.

– Мислам дека овде брзо те прифаќаат како член на семејството. И сигурно ќе оставите добар впечаток ако се обидете да зборувате на мајчин јазик – тогаш ќе ве наречат легенда.

– Сосема е невозможно да се издвои едно јадење. Но, на пример плескавици, ќебапи, сарма, палачинки… Дефинитивно не е место за вегани и вегетаријанци, но за оние кои јадат месо едноставно нема подобро место на земјата – заклучува овој млад човек.