Дека животот може да си погра со секого покажува примерот на Милунка Гашпар од Сремска Митровица, која на 60-годишна возраст беше принудена да се грижи за новороденче, бо лно и напуштено бебе.

Мајката на Дејан по породувањето се обидела да се реши од својот син бидејќи неможела да се помири со тоа што тој од инкубатор излегол со четири дијагонзи предизвикани од предвемено породување.

„Тој излезе од инкубаторот со четири дијагнози, тахи кардија, цереб рална парализа, ци сти од обете страни кои започнаа, така што дојде до првиот на пад на епилепсија, а потоа започна и прегледот“, вели храбрата баба.

„Ќерката на Миланка не можела да ја поднесе состојбата за нејзиниот син, и наместо среќата поради раѓањето на детето, таа паѓа во де пресија

Оттогаш таа е во институција за мен тални болести. На Дејан му недостасува мајката секој ден, но Миланка е тука од самиот почеток.

Од тогаш многумина слушнааа за Миланка Гашпар, „самохрана баба“, која се грижела за нејзиниот болен внук на 60-годишна возраст, а откако ,, „Курир“ ја прикажа нивната сторија тие добија помош и средства за терапии, третман и рехабилитација на малиот шест годишен Дејан Радојичиќ.

“Мајката на Дејан е мент-ално болна. Таа се здоби со постпартална деп ресија и заврши во псих ијатрија. Јас го пораснав од две килограми месо, од инкубатор. Беше многу тешка ситуација, го нахранив со шпр иц.

„Тој е врзан за мене тој ме нарекува мамо, не ја видел својата мајка веќе три години. Тој е сè на светот, немам никој! “, вели таа.

По неколку години разни дијагнози кои повторно ја влош ија основната состојба на Дејан, започна бор бата на Милунка во медиумите.

Таа не можеше да живее со 11.000 динари пензија и додаток што ги доби за да ги покрие најосновните трошоци на внукот.

Ситуацијата дополнително се искомп лицира со фактот дека таа го изнајмила станот во кој живеат, за што претходно морала да го легализира објектот.

За сето тоа беа потребни нови трошоци од 637 илјади динари, недостижни за неа.

“За жал, навистина им се заблагодарувам на сите луѓе од дното на моето срце. Тие го сменија мојот живот, домот во кој живеам, ми ги променија прозорците, вратите, донесоа плакари, ја обоија куќата, собравме пари за стан.

Фондацијата собра 17 милиони динари и две илјади евра, одеше навистина брзо. Плус 500.000 беа собрани за станот. Му благодарам на „Курир“ тие ни ги променија животите “, изјавува оваа храбра жена и додава дека пристигнала помош и облека, пакетчиња и сè друго од Холандија, Франција …

На крајот, таа вели дека момчето сака само куќа и мачка.

„Сè уште недостасуваат нешто повеќе од 140.000 динари за набавка на куќата, морав да скратам малку од парите од куќата за да ги платам вежбите за мојот внук во ординацијата. Тоа ми е моментално најважно “, рече таа.