Нема поголемо богатство од семејството и живењето во хармонија и слога, но не сите ја имаат таа можност да живеат со двајца родители.

Некој се приморани уште од мали нози да ја запознаат сур овата страна на животот и сите предизвици што ги носи, но тоа ќе ги направи посилни од се.

Една таква судбина има малиот Ибрахим, момче кое останало без татко доста млад, живее во тешки услови и се бо ри за подобра иднина.

,, Сакам трактор. Би можел да заработам пари, да ја обработувам земјата. Не е тешко, се научува тоа. Вака вели Ибрахим Махалбашиќ, тринаесетгодишно момче од селото Маргетиќ кај Нови Травник.

– Го изгубив татко ми пред околу 8 години. И секако немам други приходи освен детски додаток од 31 марка, имам една сестра другата е мажена и имам мајка.

– Мама никаде не работи. Живеевме некако, јас одам цепам дрва каде ќе ме викнат, пред некој ден земав 12 марки за половина кубик дрва. Купувам нешто и носам дома – вели Ибрахим Малбашиќ.

Запрашан дали може да вози трактор, тој вели: Ќе се научиш што е тешко. Човек се учи додека е жив. Тоа е мојата најголема желба, малку по малку се се остварува.

– Сè оди по својот тек. Тука може да се стекнат пари. Да се ​​соберат дрва во шумата. Кој вели дека на село небива ништо, но тракторот ми е мноуг потребен.

„И јас би сакал да имам коњ. Татко ми додека беше жив имаше коњ да ја нахрани мајка ми, мене и двете сестри. Но, главниот е трактор. Кога имаш трактор, се можеш – вели Ибрахим.

,, И секако улилиштето не го запоставувам, без училиште неможеш да најдеш некоја посериозна работа, додава овој мал херој за ,,Средна Босна данас”