Тие долго време сонувале да имаат кампер и им се восхитувале на приказните во кои некој добива на лотарија, купува кампер и оди на пат околу светот.
Бидејќи тоа не им се случило во животот, Ивана (34) и Горан Бабиќ (35) од Нови Сад решиле да купат комбе старо 19 години, да спакуваат куќа и канцеларија во него и да тргнат по нови искуства.
Нивната авантура на тркала започна на 2 август 2021 година. Два месеци пред тоа работеле на комбето, средувајќи го за да можат да патуваат и да живеат во него.
Направиле кревет, работен простор, маса и софи (седишта), бања и кујна. Сето ова е спакувано во шест квадратни метри.
„Одамна сакаме да имаме кампер и прво отидовме со комбето да видиме дали ќе биде тоа. Ни се допадна идејата да ги менуваме местата кога сакаме, да останеме некаде колку што сакаме и да не бидеме условени со „одјавување“ во 11 и „чекирање“ во 14 часот во сместување“
На првото патување од овој тип, тие тргнале од Босна и Херцеговина, потоа поминале низ Црна Гора, па Албанија и на крајот биле на турнеја во Грција. За два и пол месеци поминале околу 4.000 километри.
„ Во БиХ бевме во планините, во градовите, покрај езерото. Во Црна Гора останавме на Дурмитор, потоа на брегот, додека во Албанија бевме најмногу покрај брегот и морето, исто како и во Грција.
,, Всушност, во средината на август, замрзнавме на пет степени ноќе во Игман и Дурмитор, па решивме да одиме на морето додека беше уште топло“.
Тие спиеле во комбе, каде направиле кревет со димензии 140 x 200 см. Кога би сфатиле дека местото каде што се паркирани е бучно, би се преселиле таму каде што е помирно навечер.
„Имаше и студени ноќи кога облекувавме се што имавме на себе и едвај успевавме да заспиеме. Греењето не го решивме пред патувањето бидејќи мислевме дека изолацијата ќе биде доволна и дека нема да биде студено во текот на летото.
,, Но, замрзнавме во планините на Босна и Црна Гора, а студен бран ја зафати Грција во октомври, па се вративме дома порано од планираното. Ако надвор е околу 5 степени, температурата во комбето ноќе паѓа на 13 степени“, објаснува Горан.
„Секое ново јадење за нас е како ново патување и затоа сакаме да експериментираме. Сепак, не се откажавме од овесната каша за појадок“, вели Ивана и открива дека се здебелиле неколку килограми.
Напојувањето го решиле така што на покривот на комбето поставиле соларен панел кој ја полни батеријата „Ни требаше струја за фрижидерот, светлината, за полнење лаптопи и телефони, но и за пумпата за вода. Најдоброто решение беше Сончевиот систем“.
Брзо се навикнале на номадскиот начин на живот. Првата ноќ во Тузла ја поминале на многу бучно место, каде мнгоу малку спиеле, но втората ноќ во природа поминала мирно.
„Купивме плинска боца и пристигнавме во Игман, подготвивме ручек, иги ставивме маса и столови и – веќе бевме навикнати на тоа.
,, Појадок наутро, потоа прошетка низ шумата на свеж воздух, а потоа кафе со работа. Ни беше јасно дека тоа е она што го сакаме“.
Соговорниците на ,,Приказни со душа” велат дека не било секогаш лесно. Имало денови кога сакале малку утеха и да се вратат дома. Имаше и такви кога долго време барале паркинг место, како и врнежливи денови кога требало да го седат внатре.
Со оглед на нивните професии (Горан е графички дизајнер, а Ивана е економист), овие жители на Нови Сад добар дел од својата работа ја вршат онлајн, од камперот.
„Моравме да резервираме време кога ќе работиме, а кога ќе уживаме и ќе извршуваме некои други дневни активности, како што се подготвување на комбето, готвење, одење на шопинг, разглед на градот, возење до нова локација и слично.
На патувањето запознале многу луѓе, особено туристи од Европа во кампери, кои во зима одат во потоплите краишта. Сè поголем број луѓе можат да прават бизнис преку Интернет, поради што многумина избираат да патуваат на овој начин.
„ Со некои од луѓетп ни се вкрстија патиштата и се дружевме за време на патувањето, па дури и патувавме заедно, со некои се дружевме само на места каде што престојувавме неколку дена и се на се слушнавме разни интересни и корисни приказни.
,, Највредното нешто што го носиме е искуството и фактот дека сме научиле да ја проценуваме ситуацијата, да се прилагодуваме на неа и да не планираме премногу, туку да се ослободиме и да живееме во моментот“.
Главниот мотив за Ивана и Горан да живеат на четири тркала два и пол месеци било патувањето, тоа што не зависат од сместување, што не се врзани за место, туку што имаат се: каде да спијат. , работа, подготвување храна и лична хигиена.
„Научивме дека можеме да направиме се кога нешто замислуваме и кога даваме се од себе. Научивме и да поправаме помал дефект, но и да не очајуваме ако се случи поголем дефект што не можеме да го решиме.
,, Потврдено е дека секогаш ќе има кој да ви помогне кога сте во не волја и дека кога ви треба нешто треба да го побарате и ќе го добиете.
,, Обично тоа беше случај кога требаше да се наточи вода. Успеавме лесно да го решиме проблемот што ни се случи во Албанија, благодарение на помошта на мештаните.
Во Албанија биле во ди в камп со уште дваесетина возила, на неколку десетици метри од полициската станица. „Не е дозволено кампување на одредени плажи во Грција, но можете да паркирате кампер и да преноќите во него.
,, Ако има знак дека кампувањето е забрането, тоа само значи дека не можете да ја раширите тендата, да спиете во шатор и да исфрлите маса и столови надвор.
,, Но, ако ставите столици на плажа, подалеку од возилото, а внатре подготвувате храна, јадете, спиете, никој нема да ве избрка или да ви напише парична ка зна, велат Ивана и Горан за ,,Приказни со душа”
„Кога спиете со некого на аеродром, во изнајмен автомобил во Португалија, на паркинг во кампер, пред трговски центар во центарот на градот или далеку од цивилизацијата во планините, тогаш нема да се расправате за некои безначајни работи, велат тие за крај.