Ниту една поголема прослава на Балканот не може да се замисли без хармоника. Кога ќе се спомене овој инструмент, најчесто се поврзува со мажи, а хармоникашките се вистинска реткост.

Една од припадничките на понежниот пол која се одлучила да свири и да создава на овој инструмент е Билјана Павковиќ од Аранѓеловац.

„Сè уште не тргната на училиште, се сеќавам дека две години плачев и секој час прашував кога ќе земам хармоника и ќе свирам.

,, Таа желба се исполни и кога ми ја дадоа за роденден, не се одвојувам од неа од тогаш. Бев фасцинирана како мало девојче. Пораснав во кругот на музичари и тогаш судбина ми беше да продолжам по тој пат“, вели за ,,РИНА” Билјана.

Научила да свири секој ден со часови, жрт вувала многу за да стане една од оние кои совршено се справуваат со овие типки и успеала во тоа.

Вели дека не и е жал за сите пропуштени пријателства од детството со другарките, бидејќи додека си играле тие, Билјана била на час и вежбала.

„ Вежбав фанатично и нон-стоп, понекогаш и по дванаесет часа на ден. Не го запоставив училиштето во кое одлично се снаоѓав.

Како почетник пристапував темелно и така е и сега.Секоја песна што ја свирам ја доживувам емотивно и таа емоција ме носи со децении“, вели овој успешен хармоникаш.

Поради тешкиот период во животот, Билјана била принудена да ја остави настрана својата голема љубов на подолг период.

Сепак, таа повторно се вратил бидејќи музиката е нејзиниот живот, а тешката хармоника е она без што не може. Со десетте прсти си го заработува лебот и носи радост во многу куќи кога свири.

Најпозната е по изведувањето на брзите кола, а потоа малку се оние кои седат, сите се држат за рака и почнуваат да играат додека таа свири.

„Морам да признаам дека иако паузирав повеќе од десет години, колегите не ме заборавија, а полека си го враќам старото расположение по кое бев препознатлива. Отсекогаш сум бил оптимист, на животот гледам секој денот како нова можност, заклучи Билјана.