И додека цените вртоглаво растат на сите производи, сепак платите и пензиите стагнираат, ова на своја кожа го имаа осетено многумина.

Најсвеж е примерот на пензионерите Дамир и Фабијана, кој со минимални пензиски примања не можат да сврзат крај со крај.

Екипата на Дневник.хр ги посети овие луѓе во доста оддалечени села и имаше што да види, една голема празнина и разочараност.

Г-ѓа Фабијана од Змајевац има пензија помала од илјада куни. Таа не ни знае како сврзува крај до крај. Таа вели дека зема пензија, оди во продавница, плаќа сметки и не останува за ништо друго.

Околу 400 луѓе од село Барања преживуваат и едвај сврзуваат крај со крај. Г-ѓа Барбара Шипош е во слична ситуацијата.

Таа за комуналии плаќа 600 куни, да си купи храна и лекови како што вели се случува и да позајмува за да го има најосновното.

– Овде населението можам да кажам дека на 90 проценти е старо. Останавме уште неколку овде, секогаш го бараме најефтиното.

– Не гледаме квалитет, секогаш гледаме да купиме нешто најефтино, за жал не сме во ситуација да бираме иако е неквалитетно мора да го купиме.

– Месо скоро и да заборавивме што е, јадеме тесто, вели соседот Дамир кој видно разочаран ја објаснува ситуација во која се.

И за да заштедат пари, тие се враќаат на старите рецепти: Лебот го тријам со лук за да биде повкусен, да го посолиме убаво, додава Дамир.

Добрата вест доаѓа од Црвениот крст кој ќе им помогне на најсиромашните, но и на пензионерите со проектот „Хуманитарен пакет за Барање“ вреден повеќе од 4 милиони куни.

Дамир Мендлер, директор на Црвениот крст на градското здружение на Белиот манастир, вели дека има комплети за хигиена и храна за домаќинството.