Иако јавноста особено го ос уди кога изјави дека не се бањал пет години, вклучително и периодот на пандемијата на короната, во кој хигиената беше еден од императивите за одржување на здравјето, лекарот Џејмс Хамблин реши да истрае во својата намера.

– Кога ќе им кажам на луѓето дека пет години не користам сапун и не се туширав, тие обично се гнасат. Се разбира, сето ова се случуваше и среде пандемија, па критиките со кои се соочував беа уште полоши.

– Се разбира, и пред пандемијата, за време на неа, како и сега, редовно ги миев рацете. На крајот на краиштата, јас сум доктор на Факултетот за јавно здравје Јеил, не би ми било на памет да не ги мијам рацете – вели овој 37-годишен човек

Имено, за потребите на последната книга што ја објави, тој експери ментираше на себе и како што заклучи по само неколку дена – модерната хигиена и нега на кожата – ни носат повеќе ште та отколку корист.

Но, за да го разбереме истражувањето, треба да се вратиме на почетокот, смета Хемблин. Хигиенските ритуали се стари колку и цивилизацијата.

На пример  ленената кошула всушност дава чистота, а не сапунот и водата. Многу христијани во оваа ера се капеле само еднаш во животот – на крштевањето, пренесува „Биг Тинк“.

По стапките на таа вест, тргнал и Џејмс, кој нагласи дека актуелните хигиенски ритуали и трендови не вратиле назад. Она што прво го пресметал е дека ако поминете половина час туширање дневно, тоа е вкупно повеќе од две години поминати живот.

Покрај утврдениот факт дека грините се главни жители на нашата кожа на лицето, еден од заклучоците до кои дошол во својата книга се однесува и на поврзаноста на сапунот и алер гиите.

Нашата кожа е првата линија на одбрана од бо лести и знае како да се заштити, всушност организмите и бак териите кои живеат на нашата кожа ја вршат оваа важна работа, па колку повеќе ја миеме, толку повеќе стануваме подложни на „странски напа ѓачи“ , верува докторот.

– Како што користев сè помалку сапун, кожата се привикнуваше. Мојата кожа стана помалку мрсна, егземата почна да се повлекува.

– Точно, не мирисам на лаванда, но се ослободив и од смрдеата на кромид што ја имав под пазувите на почетокот, кога само што престанав да користам дезодоранс.

– Сега мирисам на човечко суштество. Денешните луѓе веруваат дека секој што не мириса на парфем не е чист. Тоа едноставно не е точно – вели тој.

– На пример, нашите стапала добиваат непријатен мирис поради бакилус субтилис моќна бактерија која има антигабични својства.