Снежана Вољевица, по потекло од Ужице, со семејството се преселила во Норвешка во 2000 година. Во родната земја доаѓа еднаш годишно, но нема намера целосно да се врати.

Во Норвешка има сопруг, деца, внуци и работа. Таа работи во градинка речиси 19 години, а за ,,Задовољна.рс” открива како работат норвешките градинки, што учат децата таму, колку е поврзана со децата, но и како тие се приспособиле на вирусот.

„Ја сакам својата работа и кога почнав да работам реков дека децата во норвешките градинки уживаат затоа што се се прави во нивен интерес“, ја започнува приказната на Снежана, која оваа скандинавска земја ја освои на прв поглед.

Снежана вели дека во Норвешка има речиси шест илјади градинки, од кои 46 отсто се комунални, т.е. општински, а 54 отсто приватни. Просечно, девет од десет деца одат во градинка, на возраст од една до пет години.

Интересно е што цената на престојот е иста во општинските и приватните градинки. Истовремено, за едно дете важи целосната цена, за второто се плаќа 50 отсто, а за третото 30 отсто од целосната цена.

„Законот ја регулира минималната норма на вработени по дете. Тоа значи дека мора да има најмалку еден воспитувач за три деца до три години или еден воспитувач за шест деца на возраст од три до шест години.

,, Исто така, еден педагог доаѓа за седум деца до три години или за 14 деца над три години“, открива Снежана и додава дека приближно ист квалитет на услуги се дава во сите градинки.

„Главна задача и цел на градинката е во соработка со родителите преку игра, грижа и забава за вработените да ја обезбеди потребата на децата да создадат основа за сеопфатен психофизички и социјален развој.

„Секоја градинка има совети од родителите кои учествуваат во сите важни одлуки. Исто така, секојдневната комуникација со родителите е важен сегмент во работата со децата. За секој проблем се разговара со родителите и тие се многу отворени и позитивни“.

Таа зборува и за тоа како градинката е педагошка арена, што значи дека децата учат преку сите активности што ги извршуваат во текот на денот.

„Задачата на градинката е да гради почит кон човековите вредности и природа, интелектуалната слобода, простувањето, еднаквоста и солидарноста, како и вредностите изразени од другите религии, врз основа на христијанското и хуманото наследство и традиција.

Снежана вели дека за нашиот регион можеби е чудно децата во Норвешка да учествуваат во организирање активности, но тоа таму е многу важно, па затоа при организирањето на денот се земаат предвид нивните желби и интереси.

„Тие можат да бираат кои песни ќе ги пееме кога ќе имаме музичка дружба, кои книги или сликовници ќе ги читаме, каква храна ќе јадат, каде ќе одиме на пат. Секако, задача на вработените е да го усогласат со нивните потреби“, посочува Снежана.

„Децата се надвор на чист воздух. Во слободната игра ги развиваат своите физички способности. Надвор, децата учат за природата, растенијата, животните, временските услови, како да ја заштитат природата, како да се грижат за себе и за другите и многу повеќе.

„Градинката во која работам има 86 деца и 25 постојано вработени. Децата се поделени во шест групи, најмалата група има 9, а најголемата 19 деца. Групата за која работам има девет двегодишни деца“.

Градинката се отвора во 7.30 часот кога започнува најраната смена. Следната смена започнува околу осум часот, што зависи од тоа колку деца ќе пристигнат пред 20 часот.

„Имаме можност да ја поместиме таа средна смена. Последната смена започнува во 8.40 часот. Појадокот е во 8.30 часот во собата на групата.

По појадокот понекогаш пееме, понекогаш има слободна игра, понекогаш веднаш се спремаме да излеземе надвор ако одиме на пат, се зависи од тоа што е планирано, но секогаш излегуваме надвор пред пладне.

„Еднаш неделно моите вработени во мојата група имаат класен состанок кога планираме активности на месечна и неделна основа. Јас сум гимназиски просветен работник и мојата титула во превод на српски е работник со деца и младинци.

„Доколку има деца со посебни потреби, општината има педагошко-психолошка служба со која тесно соработуваме. Децата добиваат помош доколку имаат потешкотии во физичкиот, менталниот, говорниот или социјалниот развој, вели таа

„Фокусот е на здравата храна која треба да биде разновидна, богата со витамини, протеини и влакна. Тоа значи многу зеленчук и овошје, црн / интегрален леб, риба и производи од риба, млеко и млечни производи и месо.

,, Фокусот е на фактот дека децата имаат можност да пробаат различни видови храна и зачини и да почувствуваат различни вкусови.

Овде имаме голема поддршка од родителите, бидејќи добрите навики во исхраната се стекнуваат уште од мали нозе. Децата се вклучени во подготовката на храната и активно учествуваат во тоа. Секогаш е возбудливо да го пробаш тоа што си го направил сам“, вели Снежана.

„Децата се невини суштества и пружаат многу радост и секако јас многу ги сакам и приврзана сум за нив, а таа е врзана за нас. На пример, родендените ги славиме така што правиме круна со нивното име и број на години, пееме роденденска песна додека детето стои на стол и послужуваме убаво исечено и наредено разно овошје.

,, И најмногу што можам да констатирам и воочам во сите овие години како главна разлика е воспитувањето, односно домашното. Овде се по воспитани и примерни за разлика од кај нас, вели за крај Снежана.