Младиот Ѓорѓе Милиновиќ (20) имал 13 години кога му била дијагностицирана ретка бо лест, ци стична фиброза. Тоа значи дека неговите бели дробови работат само со 15% од нивниот капацитет и дека секоја бактерија може сериозно да му наштети на здравјето.

Покрај бор бата со непријателот, Ѓорѓе се соочува и со голема сиромаштија – живее во трошна куќа недостојна за здрав човек, а камоли за бо лен.

Судбината беше су рова кон овој млад човек од селото Чибутковица кај Лазаревац. Мајка му заминала кога му била дијагностицирана бо леста, а тој останал со татко му, кој исто така е бо лен, објаснува за ,,Телеграф.рс” Милица Периќ, претседателка на Здружението за помош на вакви лица.

Џоле нема бања во куќата, а подовите се бетонски. Црните ѕидови откриваат колку влага се насобрала во трошната, мала куќа.

Дупката на покривот кај Џоле и неговиот татко предизвикува не мир и загриженост, бидејќи со првите капки дожд нивниот дом се полни со вода.

– Ѓорѓе како човек со таква дијагноза би морал да живее во стерилни услови, бидејќи и неговото тело е напа днато од оние бактерии кои не се добри за неговот здравје.

– Живее во нехумани услови, во куќа која е во лоша состојба, а неговата ситуација станува полоша од ден во ден, вели Периќ.

Од приходите има само туѓа нега и социјалка која изнесува 10.500 динари. Затоа Милица апелираше до сите граѓани да му помогнат на овој херој да го продолжи животот во подобри услови.

– Од понеделник е во привремено сместување во Лазаревац. И ние имавме проблем со тоа бидејќи луѓето не сакаа да издаваат станови, мислејќи дека неговата бо лест е заразна.

Планираме да обезбедиме пари за сместување и комуналии така што секој од нас од здружението ќе плаќа по 1.000 динари секој месец, до мај. Таков договор имаме со сопственикот на станот – вели соговорник.

– Од една страна размислувавме да ја реновираме куќата, а од друга да биде покоректно да му купиме таканаречен контејнер каде ќе живее.

– Секако, оча јно му требаат пари за да има каде да престојува, бидејќи ова е само привремено решение, а зимата е на прагот – истакнува таа.

– Му праќаме нешто, нешто е бесплатно, но само дел од она што треба да го земе против неговата бо лест. Не знам како ќе успееше без нас.

– Кога почнаа ниските температури, тој срамежливо ми рече дека му е ладно, бидејќи немале огревни дрва или шпорет во куќата.

– Ги здруживме силите и им купивме шпорет и дрва за огрев. Инаку тој и неговиот татко немаше да ја преживеат зимава – нагласува Милица.