Симпатичниот изглед и фигура на девојка ретко влеваат доверба на прв поглед кога ќе ја видат во кабината на камион, но многу мажи би и позавиделе на нејзините возачки способности.

Со колегите крстари низ Крагуевац, го отстранува ѓубрето од улиците, а кога ќе и заврши работното време, дома ја чекаат сопругот Игор и петгодишната ќерка Кристина.

Кога некој ќе се осмели да вози камион за ѓубре што превезува и работници за чистење на градот се крстат и верници и не верници. Има и исклучоци кои искрено симнуваат капа, велат „се најдобро“ и подаваат рака за храброст, знаење и умешност.

Сето ова многу добро го знае Јована Јокиќевиќ која на своја кожа има почувствувано и пофалби и кри тики, чуд ење и честитки. Не се жа ли, ужива во работата, а бидејќи сопругот исто така се занимава со шпедиција, само ја чека ќерката да седне зад волан на камион.

-Почнав со татко ми кој работеше на пазар. Му помагав, го возев камионот, носев дрва и вар на пазар. Потекнувам од големо семејство. Имам четири браќа и три сестри.

Завршив основно училиште, почнав средно, но поради околности не можев да продолжам. Бев одличен ученик, но семејството беше големо, татко ми не можеше се да финансира.

Потоа се повлеков од училиште, положив Ц категорија и отидов на работа со него – ја започнува приказната Јована Јокиќевиќ (29) од Крагуевац.

Пред да се вработи во ЈКП Шумадија, работела во млекарница. Таа дала отказ, незадоволна од условите, била без работа пет месеци, а потоа сопругот на нејзината пријателка ја прашал дали по некоја случајност ќе вози камион за ѓубре за компанијата каде што тој работи.

Официјално започна со работа на почетокот на февруари минатата година. Отпрвин колегите ја гледаа сом нително, но потоа толку многу ја засакаа што секое утро ја поздравуваа со кафе, а не прескокнаа ниту еден 8 март за да ја изненадат со подарок.

– На нашите улици има многу нервозни луѓе. Сите брзаат некаде, доцнат сабајлето, па кога возиме камион во еднонасочна улица и го бло кираме сообраќајот, има коментари со пцо вки, дофрлања и „види како паркирала“.

Секако, има и такви што ми велат: „Секоја чест што возиш ваков камион“. Немам намера ни причина да се расправам, не зависи од мене. Гледам да ја завршам работата што е можно поскоро, исто како и моите колеги кои празнат канти или контејнери – вели таа.

– Имав проблеми, на пример, кога почнаа да се појавуваат текстови за мене и слики во весниците, дека луѓето создавале лажни профили на мрежите, му се јавувале на мојот сопруг и му рекле дека не сум за оваа работа, дека треба да ја напуштам.

Сепак, свесна сум дека морам да работам, дека имам семејство, дека се омажив и ништо не ми е тешко, имам тим со кој уживам да работам и би можела да останам таму до пензија, заклучува Јована.