Како веќе да не е доволно ло шата состојбата во куќата на семејството Бањаш, зимското не време им одзело дел од покривот, а сега скоро и цел покрив.
Земјените ѕидови, нерамните подови, дотраениот мебел и прекините на електричната енергија станаа само мали проблеми во однос на можноста да им се ур не целата куќа.
Милица (3), Николина (5), Маринела (10), Андријана (12), Андрија (14), Соња (16), Даниел (18) и Драган (27) поминуваат вакви мра чни денови исполнети со вознемиреност во село Добрица со родителите Мирјана и Радослав.
Бол ка нè зафати од сите страни. Ја купивме оваа куќа пред 20 години за 3.000 марки. Имаме само две соби, а ни ја исклучија струјата поради долг.
Покривот веќе беше делумно откорнат, а сега не времето одзеде уште еден дел, па најголемиот дел од куќата всушност ни беше целосно откриен – ја започнува приказната таткото Радослав.
Ова семејство нема бања. Децата уште од мали нозе се капеле во коритото, а споменатото не време се погрижило повеќе да немаат ниту полски тоалет.
Би сакал да имам бања! – изјави десетгодишната Маринела. Екипата на ,,Србизасрбе.орг” ги праша и другите деца што најмногу би сакале. Одговорите се движеа од соба за девојчиња, преку соба за момчиња, до струја, но бањата е заедничка желба на сите!
Домаќинот работи секогаш кога некој ќе се јави, коси, сече дрва, иако вели дека дневниците се многу мали. И мајка Мирјана. Работи сезонски, копа во градината, таму е секогаш кога ќе најде работа.
И најстариот син помага во селото околу кравите, па тие некако преживуваат. Имаат уште две деца. Најмногу ма ка имаа со синот Димитрије:
Мораше да направи зафат на срцето. Имаше проблем во срцето. Сега е добро, но не смееме да се заморува – вели Мирјана.
Шеснаесетгодишната Соња веќе стана мајка. Таа пред шест месеци го доби малиот Иван, за кој за жал била принудена сама да се грижи.
– Неговиот татко не остави. Тоа е судбина, што да правам, не барав алиментација. Иван е роден предвреме, се работело за живот или заминување, едвај издржа ова храбро момче, вели неговата мајка.
Како што ги воспитувавме нашите децата, така ќе го воспитуваме и внучето“, додава баба Мирјана. И навистина, на децата не би се рекло дека нешто им недостасува.
Тие се добро воспитани и освен што одговараа на поставените прашања, од нив не се слушна ниту збор за оплакување. Она што им недостига се подобри услови за живот.
Сите спиеме на овие два кревети и две фотелји што ги имаме. Се вели дека мама и тато се најдобри на светот. Ја прашавме и мајката како изгледа да се подготвуваат оброци за толку многу од нив:
– Па, знаете дека е тешко да се постигне се, но ќерките помагаат. Мислам дека јадеме по пет леба на ден, тоа не чини само 7-8.000 динари месечно.
ФОТО: ,,Србизасрбе.орг”