Сведоцит сме дека од ден на ден има се помалку мајстори и соодветни кадри за работа, и тие што ги имаа размислуваат на заминување или се веќе длабоко во старост.

Можеби пролетта е најдобро време за реновирање на стан, но кој има такви планови треба веќе да им плати на мајсторите.

Семејствата на кои им се расипе некој апарат за домаќинство не мора да чекаат толку долго, но со скапи електронски делови и работната рака на мајсторот, сосема е веројатно дека исправен дел ќе го побараат во продавница.

Сè потешко е да се најдат молери, ѕидари, електричари, водоводџии. Најискусните заминале во странство а и тие што остнаа се бројат на прсти.

Ако се јавите да се распрашате кога може мајсторите да дојдат ако денеска закажете, да почнат да го средуваат станот, ќе ви одговорат да чекате и до 3-4 месеци.

– Работиме и со големи компании, реновирајќи им ги просториите. Има помалку време за станови. Имам компанија долго време и градам репутација со години.

– Мора да се почитуваат роковите. Не е лесно да се најде асистент. Сега имам тим и не го менувам. Ние сме во склад. Јас плаќам повеќе за нив.

– Во последните неколку години, нивните дневници секако се зголемени за 50 проценти. Сега заработува 50 евра дневно.

– Тие го заслужуваат тоа, но не вредат сите мајстори. Многумина се провлекуваат. Во меѓувреме поскапеа горивата и материјалите. Сите трошоци се зголемени, вели главниот на групата мајстори Звонко.

Кога ќе се расипат бојлерот, машината за перење, фрижидерот или машината за миење садови, и еден ден е долго да се чека.

Нема напредок ниту за електричарите, особено добрите. Во случај на домашни апарати, трошоците често ги одвраќаат сопствениците од поправка.

– Помалку се исплати од работа со фирми, а никој нема време за дополнителна работа и да отиде во некој стан или куќа.

– Проблемот со белата техника е што апаратите поевтинуваат. Замената на електрониката не е евтина, може да биде 50 проценти од цената на нова.

– Пристигнувањето дома е најмалку 1.000 денари. Од друга страна, некои од најевтините машини за перење чинат 100 евра.

– Луѓето на крајот купуваат нов уред. Најдобрите мајстори заминаа во странство, а младите не се заинтересирани за оваа работа. Не е лесно постојано да се оди на терен, вели мајстор Владо.

Градежното училиште, кое ги едуцира оние кои се занимаваат со нашите ѕидови, тавани, фасади, е се поредок избор на учениците. Ниту преминот кон дуален образовен систем, во нивниот случај, не го решава проблемот.

– Сведоци сме дека државата остана без мајстори. Оние кои се квалификувани одат и работат за многу повисоки плати. И нашите дневници се зголемуваат, но останавме без обучени луѓе. Имаме некои мајстори, но тие се далеку од квалитетни.