Дијана Пељес (47) од Белград пред еден месец се соочи со најголемата загуба во животот, нејзиниот сакан сопруг Жељко ненадејно замина во вечноста на 49-годишна возраст, оставајќи зад себе пет деца, меѓу кои и двегодишната ќерка Дарија.
Емоциите и неверувањето поради не среќата што го снајде ова прекрасно семејство не ни стивнаа, а Дијана, сега самохрана мајка, мораше да се соочи со други проблеми.
Бидејќи е невработена, кога и по чина сопругот, остана во неизвесност како ќе ги покрие сметките, како ќе ги плати учебниците за децата и она најосновното – како ќе им купи храна.
Шестчленото семејство живее во мал стан што му припаѓа на таткото на Дијана. Станот е стар, не реновиран, и поплавен е, па дел од паркетот недостасува.
Дијана и Жељко не успеале сами да го реновираат станот, а сонувале да одат во село, да имаат имот и таму да ги одгледуваат деца.
За жал, не дочека да му се исполни таа желба. Сепак, неговата сопруга и децата не се откажуваат од таа идеја, држејќи се заедно во нивните нај лоши денови.
Насмевката во тешките моменти на нејзиниот постар брат Урош (10), и сестрите Ирена (20), Уна (12) и Ивона (9) се заведени од малата Дарија, чии проѕирни сини очи никого не оставаат рамнодушен.
-Жељко работел како снимател, а на тој ден, 17 октомври, му се сло шило на работа. Имаше благ мозочен у дар, целосно му била одземена левата страна.
– Ми се јави и рече дека не е ништо страш но, но колегите виделе дека не се чувствува добро и го однеле во болница. Таму отиде и најстарата ќерка, а јас останав дома со најмалото дете.
– Примаше терапија, се беше во ред, очигледно. Во текот на ноќта имаше посилен мозочен у дар, два дена беше во бесознание, неговот срце не издржа изјави Дијана за ,,Телеграф.рс”‘
Нејзиниот сопруг имал вродена срцева мана, но тоа, како што вели, никако не било поврзано со она што се случило на тој пресуден ден.
Во периодот што следуваше семејството Пељешац наиде на луѓе кои беа тука за нив, за да ги утешат, и да им кажат еден убав збор.
-Постарата ќерка работи и учи, но јас интензивно сум во потрага да најдам работа. Сепак, бидејќи се уште мали се децата, морам да најдам нешто со скратено работно време, бидејќи децата не се навикнати да ги оставам сами, ниту и онака можам да ги оставам во овие моменти – вели Дијана.
И долга е листата на она што им недостасува. – Она што допрва ќе ни треба е, пред се, храна, основните… И пари за да ги платиме сметките.
Многу сме, децата се развиваат, им треба квалитетна храна. После тоа има училишен прибор кој ќе ни треба во големи количини. Од гуми и моливи, преку акварели, тетратки и друго
Малата Дарија сè уште го бара својот татко. Прекрасните, паметни деца на Дијана и Жељко, кои постигнуваат успех на училиште, тешко го издржале заминувањето на нивниот татко.
– Дури и Дарија, која има две години, разбира дека нејзиниот татко повеќе го нема. Иако не го разбира концептот на заминување од овој свет.
– Кога ќе и кажам дека татко им го нема и дека повеќе не може да го види, таа ме замоли да и ги облечам чевлите, да оди да го барам татко и – раскажува Дијана со солзи.
– Се уште не сме ни свесни што се случи. Сепак, кога ми заѕвони телефонот, мислам дека ми се јавува од работа. Сакам да споделам нешто со него, да му испратам порака и потоа … тогаш сфаќам дека тоа веќе не е возможно, ниту пак некогаш ќе биде.
Жељко беше прекрасна личност. Изгубив една прекрасна, топла душа која се грижеше за мене и еден прекрасен пријател пред се – додава плачејќи Дијана.