На трпезата на 62 годишниот део Ненад Алексиќ од Тиховац обично има само малку леб и кромид. Понекогаш ни тоа.
Ненад нема приходи, а живее од помошта на соседите кои му го даваат и тоа малку, а во спротивно, тој не би јадел ништо со денови.
Те шка судбина проткаена со осаменост, ст рав од ново утро и сиромаштија го пог оди овој скромен човек чија куќа во секој момент може да се ур не. Домот му е стар, Ненад живее сам во него. Како што вели, нема никој.
Алексиќ е учесник во не милите настани, по која повеќе не бил истиот. Тоа што го доживеал оставило траен белег врз него и неговата психа. Живее без приходи.
Повлечен и скромен Ненад се сра ми да праша. Се надева на хуманоста на своите соседи, кои исто така се во лоша состојба но му помагаат колку толку.
Добрите луѓе, пак, го информирале хуманитарецот од Куршумлија Дејан Марковиќ Милошевиќ кој го посетил Алексиќ и за почеток му ја донел основната храна.
-Јадам само кромид и леб – вели Ненад кој се расплака пред камерите веројатно свесен колку тоа звучи невозможно и неверојатно.
– Ненад нема никакви примања, нема социјална помош, ништо. Ќе се потрудиме да му ги средиме документите и ќе ја покренеме процедурата за добивање помош.
– Нема своја земја за да работи, повеќе е гладен отколку сит. Соседите му дадоа леб, но и тие немаат, а им треба помош – вели Дејан Марковиќ.
Скромниот Ненад нема пари да купи ниту лек кога го бо ли нешто , а камоли за друго. Распа днатата куќа веќе остана без дел од стариот ѕид.
А Ненад се обиде некако да ја „закрпи“. Сепак, огромна дупка во куќата се уште стои и голема е веројатноста да се ур не во секој момент.
Во куќата секако нема струја ни вода. Има еден стар кревет и една печка стара најмалку половина век, тоа се ќумбиња што ги користеле нашите предци.
Успева да дојде до огревно дрво така што оди во шума и собира дрва. Кога му донесовме храната, тој плачеше. Толку храна не видел во животот – вели Марковиќ.
Но, дополнителен проблем е што во куќата на Ненад Алексиќ нема фрижидер, па храната не може да остане долго бидејќи ќе се ра сипе.