Јована Ѓуриќ храбро избрала поинаков пат за себе и не ја ограничила својата креативност. Од факултетите во Србија преку Њујорк и Париз, од скулптура, уметнички перформанс и сликарство, преку изработка на накит до дизајн на капи е Креативниот пат на Јована за кој вели не постои граници.

,, Во Њујорк сум од 2000 година, повеќе од 20 години, иако сега поминувам повеќе денови во Мексико. Мојата кариера започна уште кога бев студент и кога креативниот директор од Тифани ме избра да учествувам во посебен проект.

Како и секаде, во Њујорк, работите се случуваат кога сте на вистинското место во вистинско време и кога го сакате тоа што го работите а работиме повеќе од дванаесет часа на ден.

Немаше ниту еден клучен момент. Кога ќе погледнам назад, целата патека е всушност една континуирана серија чекори. Од еден проект до друг, од еден клиент до друг, работите и препораките полека доведоа до работа за Живанши каде што останав повеќе од три години и имав едно прекрасно искуство.

Работењето за големи компании е многу интересно искуство поради неколку причини. Едно е секако да се биде дел и да се придонесе за идентитетот на брендот преку креативна работа почнувајќи од инспирација, до тимска комуникација.

Друг аспект е процесот „зад сцената“, механиката на работа, патувањата, преговорите, културните разлики меѓу тимовите во Париз и Америка, нивните очекувања и барања.

Стандардот на самиот бренд како Живанши е истовремено и инспиративен и баран, но кога работам на креативен проект, сакам да се мерам со висок стандард, вели Јована за ,,Задовољна.рс”

Го напуштив факлутетот по мојата втора година на студии и тоа не беше лесна одлука. Цело средно се подготвував за прием и се запишав по трет пат. Иако знаев колку сум вложила во сето ова, бев подготвена сама да одам во непознатото и да се обидам во друга земја.

Се префрлив на накит бидејќи сакав да работам метал. Поривот за истражување не беше поврзан со формата и модата, туку повеќе со металургијата.

Се разбира, колку повеќе се занимавате со накитот како облик на креација, толку повеќе влегувате во поинтимна врска со телото кое носи накит.Така, накитот стана примарна форма на мојот креативен израз.

Златото е дефинитивно мојот омилен материјал поради неговите хемиски својства. Освен тоа, неговиот изглед и боја нè доведуваат во директен контакт со Сонцето и со животворната енергија.

Свесна сум дека во моментов се наоѓаме во привилегирана ситуација, каде што имаме простор да се охрабриме и да се поддржуваме. И да создаваме обележја на нашата убавина, знаење, љубов и моќ еден за друг.

Мојот накит е таму како потсетник дека сме на вистинскиот пат, дека не сме сами, дека овој пат е исткаен од љубов кон нас самите, кон нашите сестри, жените. Животот овде многу ме промени од корен можам да кажам.

Њујорк е во исто време и метропола и џунгла и мал град, а да не зборуваме за село. Не е лесно да се остави впечаток на успех, бидејќи секогаш постои нов слој кој може или треба да се пробие.

Од друга страна, Њујорк е составен од многу паралелни сцени и светови, а понекогаш можете да се пробиете во еден свет без другите да знаат за вас.

Еден свет кој може да опфати сè е светот на познатите личности, а исто така е изграден долго време преку контакти, стилисти, соработници на шминка и фризери… списанија и уредници… Да се ​​сумира е веројатно доста тешко, но не и невозможно.

Да, креативноста е нешто што тече од нас како река и ја храни целата наша реалност. За жал, сите сме научени дека треба да одлучуваме за една работа и да се фокусираме.

Бидејќи моментално живеам во тропската клима на Тулум, Мексико, памучните кафтани се нешто што го носам цело време. Накитот прилично ми стои, носам долги привезоци и прстени.

Никогаш не излегувам без два до пет прстени на едната рака, така што секогаш имам армада од помошници на ова патување наречено живот, вели за крај Јована.