Живееме во време каде што многумина кога ќе остарат стануваат забораваени од своите блиски, или ги посетуваат ретко или воопшто ги отфрлаат од себе.

Но затоа пак има и такви кој на старите им се радуваат со полно срце, дури и луѓе што не ги познаваат ги прифаќаат и се грижат за нив.

Во областа Бјелина моментално има 18 згрижувачки семејства, а Станка Лазиќ е една од ретките што е згрижувач за возрасени луѓе.

Оваа жена со големо срце замислила дека пензионерските денови ќе ги помине со своите деца, внуци и ќе прави се што и причинува задоволство.

Но, по смр тта на нејзиниот брат, таа во својот дом го примила неговиот бо лен син, кој тешко се движи, не зборува, не слуша и не гледа, пренесува ,,Српскаинфо”

Кога пред пет години по чина нејзиниот брат, една од опциите за нејзиниот 55-годишен братучед Миодраг, кој, како што вели Стака Лазиќ, е бебе во тело на возрасен, било да го смести во дом.

Меѓутоа, помислата дека ова кревко човече е само со странци не и давало мир и го ставила под своја закрила да се грижи за него и да ја даде сета своја љубов во големи количини.

– Не зборува од раѓање, никогаш не можел да јаде сам, никогаш не трчал, а пред 10 години го изгубил видот. Не може да соработува ниту да каже кога е гладен и жеден.

– Или кога ќе има физиолошка потреба, но се трудам да добијам повратна информација од него, но не можам, работам напамет, единствено што точно знам е кога го хранам.

– Го облекувам, а за да ми се заблагодарува ме гледа со очи и се потпира на мене и за мене тоа е знак на благодарност од негова страна и мислам дека е задоволен – вели Станка.

Станка замислуваше дека пензионерските денови ќе ги помине дружејќи се, шетајќи, патувајќи, играјќи со внуците, но чувствата и животот и донесоа нешто сосема друго.

Сепак, не жали затоа што нејзиното срце и душа немаше да имаат мир доколку постапеше поинаку, ова ја исполнува пишува ,, Српскаинсфо”