Верата во Бог е најсилна од сите. Со истата вера Предраг Суботиќ поминал 1050 километри. Долгогодишниот спортист го истрчал, како што самиот вели, животното патување.
По 12 дена, тргнувајќи од Зворник пеш, Предраг стигна до Светогорскиот манастир, пишува Српскаинфо. Секогаш имал желба да го посети Хиландар, но по здра вствените проблеми при раѓањето на синот Сергеј, желбата се засилила и по две години тргнал по светиот пат.
– Фала му на Бога, сега е добро, тие проблеми ги нема. Таа желба да се оди на Света Гора, во Хиландар пеш, односно со трчање стана посилна.
На овој начин сфатив дека сакам да се оддолжам, дека тоа треба да биде моја благодарност на Господ Бог за се што направи за мојот Сергеј, дека тој денес е жив и здрав и дека се е во ред со неговото здравје – изјави Предраг.
Во договор со колега, одлуката е донесена на крајот на мај и тогаш почнуваат подготовките за ултра маратонот. Од легитимни причини неговиот колега се откажал, но силната желба го турнала Предраг напред, па сам тргнал на крајот на септември.
– На некој начин беше тешко да се оди на толку долго патување сам, без нечија поддршка, без некој кој би бил со вас и заедно да ги поминете очекуваните проблеми. Не сакав да се откажам, но тргнав по тој пат и фала Богу го завршив – продолжува Предраг.
Трчал по два маратони дневно, 12 дена по ред. Ниту времето не било на негова страна. Патот низ Србија го отежнал дождот.
– Ниту еден ден не беше истата километража што ја поминав. Тргнав од Зворник и првиот ден пристигнав во Ваљево, каде што беше приближно 115 километри.
Вториот ден беше Чачак, третиот Крушевац, четвртиот Ниш… Потоа Врање, па Скопје, Штип, Струмица, Неа Санта, Ставрос, Стратони и на крај последниот ден беше Уранополис – го раскажува Предраг своето патување и додава:
– Најдолгото растојание ми беше од Ниш до Врање – 124 километри и тоа беше можеби најтешкиот ден на тој мој свет пат – изјави Предраг за АТВ.
Имаше и по вреди поради кои стравуваше дека нема да може да си ја исполни целта: Ги имаше многу. Прво започна со тетива.
После тоа имало по вреди на глуждовите на двете нозе и потколениците. Меѓутоа, во секој град како што доаѓав навечер, ми организираа физиотерапевт.
Тие луѓе во голема мера ми помогнаа, да бидам добро, да ми овозможат утре да продолжам со трчањето на светиот пат – објаснува Предраг.