Александар Катаниќ (35) порано бил спортист, од шестгодишна возраст трчал и го освојувал светот околу себе без да размислува за препреки.

Сега гледа во раката полна со јазли и наместо фудбал, трчање и пливање, во главата му е само еден збор „ди јализа“. За дијагнозата дознал при систематски преглед, кој му бил потребен за професионално да спортува како фудбалски судија.

Тој бил упатен на лекување во Клиничкиот центар на Србија, каде му била констатирана хро нична бубрежна ин суфициенција.

Со текот на времето, неговата здравствена состојба се влош увала. Терапијата што му била препишана немала ефект. Бубрезите ја изгубиле својата функција, па Александар бил принуден да оди на хемодија лиза.

Александар стапил во контакт со клиника во Турција, од каде што му одговориле дека е добар кандидат врз основа на медицинската документација, но од таму му одговориле дека мајка му не може да му биде донатор, пред се поради неа и неговата здравствена состојба.

Тој сега има нов донатор со кој сака да отпатува во Минск на трансплантација, но за да биде успешна трансплантацијата на бубрегот потребни му се осум до десет илјади евра за времетраењето на опоравувањето на неговиот донор.

– Прво отидов во Истанбул со мојот пријател, донаторот. Отидовме таму на 20 август, останавме две недели и беше закажана етичка комисија. Во таа комисија учествуваа десет лекари, меѓу кои и психолози и психијатри.

– Постапката е таква што прво донаторот влегува сам со преведувач, а потоа на донаторот му поставуваат неколку прашања поврзани со неговиот однос со примателот.

Потоа влегов и ми ги поставија истите прашања како него. Меѓутоа, по сослушувањето, етичката комисија подготви извештај во кој се наведува дека наводно има материјална корист меѓу мене и донаторот. Причината е затоа што нашите одговори на некои прашања не се поклопија – вели Александар.

Следниот пат тоа беше патување во главниот град на Белорусија, Минск. Но, среќата и тогаш не му се насмевна на Александар бидејќи на белите дробови на донаторот беше пронајдена дамка, а од безбедносни и лекарски причини не можеше да се изврши третата трансплантација по ред.

– Со оглед на тоа што во Турција се заврши неуспешно, успеав да најдам контакт во Србија за трансплантација во Белорусија. Дојдов во контакт помеѓу посредник и нов донатор. Медијаторот ми помогна и ми објасни какви здравствени документи ми требаат.

После тоа, се вратив во Белград и повторно се обидов да организирам кампања за собирање средства, како што вели, му недостигаат осум до десет илјади евра, со оглед на тоа што ќе треба да плаќа одново и одново патување, авионска карта, сместување, прегледи и други работи, исто колку што ќе му треба за да се излечи неговиот донатор.

Александар вели дека три неуспешни трансплантации досега го чинеле околу 20 илјади евра. Затоа му е потребна финансиска помош што е можно поскоро.